بررسی نتایج مصرف آنتی بیوتیک در سپتی سمی گرم منفی کودکان و نوزادان

سپتی سمی بیماری شایع و شدیدی مخصوصا در گروه کودکان می باشد. بیشترین اطفالی که در بیمارستان بستری می شوند در صورت سپتی سمی، با میکروب های گرم منفی یا جرم های بیمارستانی آلوده می شوند.
این مطالعه با هدف بررسی نتایج مصرف آنتی بیوتیک در سپتی سمی گرم منفی کودکان و نوزادان و انتخاب آنتی بیوتیک مناسب و موثر روی سپتی سمی گرم منفی در جامعه ما انجام شده است.
در طی مدت یکسال بیماران بستری در بیمارستان کودکان هفده شهریور از نظر دارا بودن علایم سپتی سمی گرم منفی بررسی شدند و مجموعا پنجاه مورد همراه با تایید کشت خون بدست آمد. کشت های خون گرفته شده از نظر رشد باکتری ها آزمایش شدند و از روی کلنی تشکیل شده نوع باکتری معلوم گردید. سپس آنتی بیوگرام انجام شد و حساسیتهای آنتی بیوتیکی به صورت In Vitro به دست آمد همچنین در In Vivo نیز تاثیر آنتی بیوتیکهای انتخابی در بهبود بررسی شد.
در آنالیز اطلاعات به دست آمده مشخص شد که شایع ترین عامل عفونی در بین آنها E.coli بوده است (46%) و کلبسیلا در مرتبه دوم (27%) قرار دارد. اکثر بیماران در گروه سنی نوزادی قرار داشتند (86%) و پس از آن در سنین بالای 5 سال شیوع سپتی سمی گرم منفی بیشتر بوده است (10%). از نظر ریسک فاکتورهای بیماری، کاتترهای وریدی (13%) و نارسی (8%) در نوزادان و عفونت ادراری (5/11%) در سنین دیگر شایعتر بوده اند.
از نظر حساسیت آنتی بیوتیکی بیشترین حساسیت نسبت به آمیکاسین وجود داشته و فقط موارد معدودی از مقاومت نسبت به آن مشاهده گردید. به طوری که حساسیت E.Coli و آنتروباکتر به آمیکاسین 60% و حساسیت کلبسیلا و سودومونا حدود 100% می باشد. نسل سوم سفالوسپورین ها نیز در هفتاد درصد موارد تاثیر خوبی روی این عوامل عفونی دارا بودند. علی رغم حساسیت آزمایشگاه کمتر نسبت به نسل سوم، درمان اغلب با این آنتی بیوتیک انجام گردید و پاسخ بالینی خوبی نیز مشاهده شد.