بررسی عوامل اجتماعی و پیشگیری وضعی موثر بر جرم سرقت مرتبط با جوانان شهر سنندج در سال 1397

بروز و افزایش جرم سرقت در میان جوانان جامعه یکی از مشکلات روزافزون است. این تحقیق در پی بررسی عوامل اجتماعی و پیشگیری وضعی موثر بر جرم سرقت و ارائه راه حل ها و راهکارهای متکی بر پژوهش در سطوح خرد و کلان برای کاهش و تعدیل جرم که در بین جوانان بزه کار که به دلایل متعدد از جمله اجتماعی، انتظامی و... شایع است، می باشد.

تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی  و مقطعی می باشد که به  روش پیمایشی انجام شده است. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش شامل، جوانان مجرم مرتکب سرقت ساکن در شهرستان سنندج در سال 1397-1396 است. که این تعداد شامل 500 نفر بوده اند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش نامه است، برای بررسی معنی داری و میزان تاثیر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته از رگرسیون لجستیک استفاده شده است.

درنهایت متغیر پایگاه اقتصادی- اجتماعی در میان عوامل اجتماعی با تاثیر 91 واحدی بر متغیر وابسته، بیشترین تاثیر را بر متغیر  وابسته دارد. متغیر تکنیک های پیشگیری وضعی در میان عامل انتظامی با میزان تاثیر 85 واحدی در مقام دوم تاثیر بر متغیر وابسته قرار دارد و متغیرهای میزان دینداری، ارتباط با دوستان مجرم و ساختار خانواده به ترتیب با تاثیر 40، 32 و 8 واحدی در مقام های سوم تا پنجم تاثیر بر متغیر وابسته قرار دارند. یافته ها و نتایج نشان داد که، مقدار ضرایب متغیرهای مستقلی که وارد مدل شده اند، از 310/0 تا 556/0 متفاوت است. و این به این معنی است که متغیرهای مستقلی که به مدل وارد شده اند از 0/31 درصد تا 0/55 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین می کنند