تدقیق نماگرهای مسکن شایسته از دیدگاه مکتب اسلام

شهر اسلامی یکی از قدیمترین مفاهیم در مطالعات تاریخ و فرهنگ است. شهر اسلامی دارای عناصر متعددی بوده که یکی از مهم ترین آنها خانه/مسکن است. دین اسلام حد اعلای پدیده های مرتبط با انسان را مد نظر دارد، لذا در ساخت وساز مسکن نیز شایسته و مناسب بودن آن همواره مورد تاکید بوده است. در این پژوهش مفهوم «مسکن شایسته اسلامی» برای نخستین بار در متون پژوهشی به کار گرفته می شود. مسکن شایسته، موضوعی است که در محافل علمی خارج از ایران مورد توجه قرار گرفته، اما در ایران هنوز اصولی برای آن تعریف نشده است. هر چند در مکتب اسلام اصول کلی برای ساخت یک مسکن شایسته وجود داشته لیکن در دوره مدرن این مهم مورد غفلت واقع گردیده است. از این منظر، پژوهش حاضر با به کارگیری یک روش تحلیلی-توصیفی و با استفاده از تحلیل محتوای کیفی متون اسلامی و تطبیق آنها با یکدیگر درصدد استخراج و دسته بندی نماگرهای زمینه ساز مسکن شایسته اسلامی است. نتیجه این پژوهش دستیابی به 27 نماگر است که می تواند در ساخت و سازهای اینده مد نظر قرار گیرد.