آپاندکتومی منفی و عوامل در ارتباط با آن در بین 1211 مورد آپاندکتومی

آپاندیسیت حاد شایع ترین بیماری حاد جراحی است و هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و ارزش تشخیصی علائم، نشانه ها و یافته های پاراکلینیک در بیماران مشکوک به آپاندیسیت حاد در پیش بینی وجود یا عدم وجود آپاندیسیت حاد بوده است. در این مطالعه 1211 بیمار مشکوک به آپاندیسیت حاد که تحت عمل آپاندکتومی قرار گرفته بودند، در مدت 2 سال بررسی شدند. در تجزیه و تحلیل نتایج از تست One way ANOVA، ضریب های هم بستگی Kappa، نسبت شانس(Odds ratio) و مدل رگرسیونی لجستیک(برای پیش بینی وجود آپاندیسیت) استفاده شد. میزان آپاندکتومی منفی در این مطالعه 2/18% بود که با توجه به متفاوت بودن جراحان بین 4 تا 7/27% به دست آمد(001/0=P). مدل رگرسیونی نشان داد که سن بالاتر(005/0=P)، جنسیت مرد(002/0=P)، میزان بالاتر PMN(027/0=P) و تعداد بیش تر ضربان قلب(014/0=P) از میان متغیرهایی که تفاوت معنی داری بین افراد با آپاندکتومی منفی و افراد دیگر داشتند، متغیرهایی هستند که می توانند به طور مستقل، وجود آپاندیسیت حاد را پیش بینی کنند(001/0P<). به طور کلی می توان گفت در مواردی که فرد مشکوک به آپاندیسیت، خانمی با میزان PMN کم تر از 75%، تعداد سلول سفید کم تر از 000/10 در میلی لیتر، دارای علائم ادراری، فاقد ریباند تندرنس یا دارای ریباند تندرنس مشکوک است، جراح باید در تصمیم گیری برای آپاندکتومی تامل بیش تری به خرج دهد.