بررسی تداوم مصرف بیست و یک ماهه IUD تی هندی و دلایل خروج آن در مراجعین به مراکز بهداشتی درمانی شهری شهرستان کرج در شش ماهه اول سال 1380

در حال حاضر استفاده از IUD رایج ترین روش پیشگیری از بارداری دراز مدت و برگشت پذیر است. در مراکز بهداستی درمانی ایران از سال 1378 IUD نوع تی ساخت شرمت پرگنای هندوستان مورد استفاده قرار می گیرد. کارایی این نوع IUD حداقل 10 سال است. ولی بسیاری از زنان استفاده از این روش را زودتر ترک می کنند. لذا این پژوهش با هدف تعیین تداوم مصرف 21 ماهه IUD تی هندی و وقوع بارداری ناخواسته در مراجعین به مراکز بهداشتی درمانی شهری شهرستان کرج در شش ماهه اول سال 1380 انجام گرفت. این پژوهش یک مطالعه کوهورت توصیفی گذشته نگر بود و از برگه ثبت موارد جهت گرد آوری داده ها استفاده شد.
در این پژوهش تعداد 1008 زن که در شش ماهه اول سال 1380 در یکی از مراکز بهداشتی درمانی شهری شهرستان کرج اقدام به جای گذاری IUD کرده بودند در پژوهش شرکت داده شدند.
نتایج پژوهش نشان داد که احتمال تداوم مصرف IUD تی هندی در مدت 21 ماهه 0.6006 بود. احتمال تداوم مصرف یک ساله 0.7307 درصد بود، خارج کردن IUD در مدت 21 ماهه 29.8 درصد بود. خروج خود به خودی IUD بیشترین دلیل خارج کردن آن بود 8.3 درصد، خارج کردن به دلیل خونریزی و درد 9.5 درصد از کل خارج سازی های IUD را تشکیل داد. خارج کردن به دلیل طولانی شدن نخ IUD 2.5 درصد بود و حدود 6 درصد موارد، IUD به تقاضای مصرف کننده خارج شد.
یافته های این پژوهش نشان داد که تداوم مصرف IUD تی هندی تقریبا مشابه سایر تحقیقات بود. بیشترین عوارض IUD در سال اول جای گذاری اتفاق افتاده بود. با افزایش مدت استفاده از IUD و بالا رفتن سن استفاده کننده، از شیوع بارداری ناخواسته، خروج IUD، و عوارض IUD کاسته شده بود. پیشنهاد می شود عوارض جانبی این نوع IUD در طولانی مدت (بیشتر از 21 ماه) و به شکل آینده نگر بررسی شود.