بررسی اندازه ی درز انقطاع در پل ها با ملاحظه ی آثار ضربه و اندرکنش خاک - سازه

پدیده ی ضربه در پل ها که در محل درز انقطاع بین دو بخش از عرشه و یا عرشه و کوله ها رخ می دهد، می تواند موجب خرابی در محل برخورد و یا افتادن عرشه از روی پایه شود. یکی از راهکارهای کاهش خسارت های ناشی از پدیده ی مذکور، انتخاب اندازه ی مناسب درز انقطاع است. لذا در پژوهش حاضر، با مدل سازی 6 پل 2 و 3 دهانه با دوره تناوب های مختلف و درنظر گرفتن درزهای انقطاع 2٫5، 5، 7٫5، 10، 12٫5 و 15 سانتی متری، اثر اندازه ی درز انقطاع در پارامترهای لرزه یی شامل بیشینه ی جابه جایی مطلق عرشه، بیشینه ی لنگر خمشی پایه، بیشینه ی نیروی ضربه و نرخ تعداد ضربه بررسی شده است. پل های مورد مطالعه تحت 16 شتاب نگاشت حوزه های دور و نزدیک قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش اندازه ی درز انقطاع موجب کاهش تعداد برخورد و افزایش بیشینه ی جابه جایی عرشه می شود. همچنین زلزله های حوزه ی نزدیک موجب ایجاد پاسخ های لرزه یی بزرگ تر در پل ها نسبت به زلزله های حوزه ی دور می شوند.