تیمار بعد از برداشت با آمینواتوکسی وینیل گلیسین (VAG) برمرحله رسیدن و دوران انبارداری آلو تاثیر میگذارد

هدف این پژوهش تعیین اثر تیمار کردن با غلظت های مختلف (0، 100،200، و 300 میلیگرم در لیتر) آمینوتوکسیوینوین گلیسین (AVG) بعد از برداشت روی کیفیت میوه، صدمات سرمازدگی، و مواد بیواکتیو(زیست فعال) در آلو(Prunus salicina L. cv. Friar) نگهداری شده در سردخانه بود. میوه ها به مدت 60 روز در حرارت oC 0-1 و نم نسبی 5 ±90% انبار شد. کم شدن وزن، سفتی گوشت میوه، محتوای جامدات محلول (SSC)، اسیدیته قابل تیتراسیون، محتوای آنتوسیانین کل، محتوای فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، نرخ تنفس، و صدمات سرمازدگی در مرحله برداشت و در طی دوره انبارداری در فواصل 15 روزه تعیین شد. در مقایسه با شاهد و بر اساس جلوگیری از نرم شدن میوه، تیمار با AVG منجر به تاخیر در رسیدن محصول و طولانی شدن دوره انبارداری شد و افزایش SSC را به تعویق انداخت. تیمارهای 200 و 300 میلیگرم در لیتر AVG نرخ تنفس را به طور چشمگیری کاهش داد و مقدار مواد بیواکتیو را بیشتر از تیمارهای دیگر نگهداشت. در طول انبارداری، شدت صدمات سرمازدگی در تیمارهای AVG در مقایسه با شاهد کاهش یافت. نتایج چنین حکایت داشت که تیمارهای 200 و 300 میلیگرم در لیتر AVG بعد از برداشت می تواند برای آلو رقم Fariar اقدام موثری در طولانی کردن انبارداری باشد.