مقایسه رژیم داروئی 7 و 14 روزه حاوی کلاریترومایسین، آموکسی سیلین و امپزوال در درمان هلیکو باکتر پیلوری

هلیکوباکترپیلوری از شایع ترین بیماری های عفونی در دنیا به شمار می رود و به عنوان اصلی ترین علت بیماری زخم پپتیک پذیرفته شده است. ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری منجر به بهبودی زخم و کم شدن عوارض ناشی از آن و میزان عود زخم پپتیک می گردد. رژیم های درمانی سه دارویی با پایه مترانیدازول یا کلاریترومایسین در دوره های 7، 10 و 14 روزه در مناطق مختلف دنیا توصیه شده که معمولا حاوی یک داروی کاهنده ترشح اسید از نوع مهار کننده پمپ پروتون و آنتی بیوتیکی دیگر است. از طرف دیگر نشان داده شده است که کلاریترومایسین جایگزین خوبی برای مترونیدازول به خصوص در نواحی با شیوع بالای مقاومت به مترونیدازول، می باشد.
مواد و در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی شاهد دار تصادفی صورت گرفت، کارآیی یک رژیم سه دارویی ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری حاوی کلاریترومایسین در دوره های 7 و 14 روزه مقایسه شده است.
این مطالعه بر روی بیمارانی انجام گرفت که توسط آندوسکوپی و بیوپسی توسط تست های اوره آز سریع و مطالعات هیستوپاتولوژیکی تشخیص های زخم پپتیک یا دیسپپسی غیر زخم همراه با عفونت هیکوباکتر پیلوری در آنها داده شده بود. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه A تحت درمان با کلاریتروماسین 500 میلی گرم دوبار در روز، آموکسی سیلین 1 گرم دوبار در روز و امپرازول 20 میلی گرم دوبار در روز برای مدت 7 روز و گروه B تحت درمان با همان داروها برای مدت 14 روز قرار گرفتند. بررسی بالینی و آندوسکوپی مجدد 4 هفته بعد از خاتمه درمان صورت گرفت که اگر هر دو تست اوره آز و مطالعات هیستوپاتولوژیکی روی نمونه های بیوپسی منفی می گردید، ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری مورد قبول قرار می گرفت.
تعداد 65 بیمار از 81 بیمار انتخاب شده این مطالعه را کامل کرده و مورد آندوسکوپی مجدد قرار گرفتند. درجه ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری در بیماران تمام کننده طرح در گروه A (35 بیمار) و در گروه B (30 بیمار) %85.6 در مقابل %86.6 بود (p=0.6). اگر چه به علت ریزش 16 نفر از بیماران بخاطر عدم رضایت به آندوسکوپی مجدد و علل دیگر درجه ریشه کنی بر اساس درمان – مقصد در گروه A (41 بیمار) و گروه B (40 بیمار) که به ترتیب برابر %73.1 در مقابل %65 بود (p=0.42). بین درجه ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری و سن، جنس، شدت التهاب در نمونه های پاتولوژیک و تشخیص زخم پپتیک یا دیسپپسی ارتباط معنی داری مشاهده نشد. بطور کلی %19.5 از بیماران در دو گروه دچار عوارض جانبی خفیف شدند ولی هیچیک دارای عارضه جانبی اصلی نبود و همراهی قابل ملاحظه بین عوارض جانبی و طول درمان هم وجود نداشت.
رژیم درمانی سه دارویی حاوی کلاریترومایسین بر اساس آنالیز تمام کننده طرح منجر به درجه ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری قابل قبولی بود و اختلاف معنی دار بین دو پروتکل بالا وجود نداشت.