تعیین محدوده کشندگی و غلظت میانه کشنده (96h LC50) علف کش پاراکوات بر بچه ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi)

در این تحقیق سمیت حاد علف کش پاراکوات بر بچه ماهی بنی (Mesopotamichthys sharpeyi</em>)</em> مطالعه گردید. آزمایش سمیت حاد به صورت ساکن و بر اساس روش استاندارد O.E.C.D به مدت 96 ساعت انجام و پارامترهای موثر فیزیکوشیمیایی آب شامل pH، اکسیژن محلول و درجه حرارت کنترل گردید. آزمایشات ابتدایی به منظور یافتن محدوده کشندگی با رهاسازی 6 عدد بچه ماهی به داخل آکواریوم هایی که به حجم 15 لیتر آبگیری شده بودند انجام شد و بعد از به دست آوردن محدوده کشندگی، تیمارهای نهایی با 5 تیمار و 3 تکرار برای تعیین غلظت کشنده (LC50</sub> 96h) انجام پذیرفت. داده های حاصل با استفاده از روش آماری  Probit در سطح اطمینان 95 درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. غلظت های کشندگی حاد 24 ساعت (24h LC50</sub>)، 48 ساعت (48h LC50</sub>)، 72 ساعت (72h LC50</sub>) و 96 ساعت (96h LC50</sub>) پاراکوات بر بچه ماهی بنی به ترتیب 84/6، 29/5، 57/2 و 49/1 میلی گرم بر لیتر به دست آمد. حداکثر غلظت مجاز سمیت (MATC) پاراکوات بر بچه ماهی بنی، 14/0 میلی گرم بر لیتر و حداقل غلظت موثر (LOEC) این سم که به  96h LC10</sub> اطلاق می گردد، 05/1 میلی گرم بر لیتر بدست آمد. علاوه بر این محدوده کشندگی پاراکوات بر ماهی بنی در یک طیف محدود می باشد.