بررسی اقتصادی پیشگیری از انتقال هپاتیت B پیش از ازدواج در ایران

از آنجایی که از یکی از روش های معمول انتقال هپاتیت B در ایران تماس جنسی است، جلوگیری از انتقال همسر به همسر، خصوصا در افراد در آستانه ازدواج و زمانی که آنها جهت انجام آزمایشات روتین قبل از ازدواج مراجعه می کنند، عاقلانه به نظر می رسد، در این مطالعه ما هزینه های انجام این نوع پیشگیری را مورد بررسی قرار داده ایم.
در این مطالعه یک مدل هزینه اثر بخشی (Cost-effectiveness) از دیدگاه سیستم بهداشتی و جامعه، شامل کلیه افرادی است که قبل از ازدواج مجبور به مراجعه برای انجام آزمایشات روتین قبل از ازدواج هستند، صورت گرفته است. اثربخشی شامل افرادی است که در صورت انجام دو روش پیشگیری ذیل از ابتلا به هپاتیت B مزمن نجات پیدا می کنند: 1- غربالگری کلیه افراد در آستانه ازدواج از نظر HbsAg در انجام عملیات پیشگیری برای گروهی که HbsAg منفی هستند ولی همسر آینده آنها HbsAg مثبت است. پیشگیری شامل 3 دوز واکسن هپاتیتB، یک دوز ایمونوگلوبولین ضد هپاتیت B و استفاده از کاندوم به مدت هفت ماه و بررسی HbsAg یک ماه بعد از آخرین دوز واکسن و یک دوز واکسن اضافه به همراه یک ماه استفاده مجدد از کاندوم برای گروهی که HbsAb آنها زیر 10u.ml است. 2- غربالگری کلیه افراد در آستانه ازدواج از نظر HbsAg و سپس غربالگری مجدد افرادی که خودشان HbsAg منفی هستند. ولی همسر آینده آنها HbsAg مثبت است، از نظرHbcAb. سپس انجام عملیات پیشگیری ذکر شده برای کلیه افرادی که HbcAb منفی هستند. این مدل با احتساب احتمالات مورد بررسی قرار گرفته و Sensitivity Analysis (حساسیت سنجی) برای کلیه احتمالات در طیف وسیع حداقل تا حداکثر درمرحله بعد انجام شده و در نهایت آستانه هزینه ای که باید یک بیمار مزمن کبدی در طول عمر داشته باشد تا این روش پیشگیری مقرون به صرف گردد محاسبه شده است.
هزینه ای که جلوگیری از ابتلا هر نفر به هپاتیت مزمن B در استراتژی اول در بردارد1.675.500 ریال و در استراتژی دوم 1.633.200 ریال است.Sensitivity Analysis نشان می دهد در هر حال استراتژی دوم ارزانتر از استراتژی اول می باشد. حداقل هزینه ای که یک بیمار مزمن کبدی باید داشته باشد تا استراتژی اول مقرون به صرفه باشد 11.170.00 ریال و برای استراتژی دوم 10.888.000 ریال است.
با توجه به اینکه به نظر می رسد، هزینه ای که بیمار مزمن کبدی در طول عمر دارد، بسیار بیشتر از آستانه ای است که ما در مطالعه خود محاسبه کرده ایم، این نوع پیشگیری برای ایران و کشورهایی که زمینه فرهنگی و اجتماعی آنها نزدیک به کشور ما باشد مفید و مقرون به صرفه اقتصادی باشد.