بررسی فراوانی ژن بتا لاکتاماز TEM در ایزوله های عفونت ادراری بیماران در شهرستان بناب

ژن بتالاکتامازTEM یکی از مهمترین ژن های بتالاکتاماز پلاسمیدی در باکتری های خانواده انتروباکتریاسه است که عامل بیش از 90 درصد مقاومت سویه های اشرشیاکلی به داروهای بتالاکتام و از علل مهم بروز مقاومت های چندگانه دارویی در عفونت های بیمارستانی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی در بیماران سرپایی و تعیین شیوع ژن TEM در سویه های ESBL می باشد. در این مطالعه تعداد 266 نمونه بالینی اشرشیاکلی یوروپاتوژن از آزمایشگاه های شهرستان بناب جمع آوری و تایید شد. آزمایش حساسیت آنتی بیوتیکی به روش دیسک دیفیوژن (تست کیربای-بویر) و تست تاییدی به روش دیسک ترکیبی برای شناسایی سویه های مولد ESBL انجام شد. DNA ایزوله های مولد ESBL استخراج گردید و آزمایش PCR برای ژن TEM انجام شد. یافته ها: بیشترین میزان مقاومت سوش ها در برابر آمپی سیلین (3/67 %) و بیشترین میزان حساسیت آنها در برابر ایمی پنم(5/92 %) دیده شد و در این مطالعه فراوانی جدایه های مقاوم به چند دارو زیاد بود که 45 درصد از جدایه ها به سه یا بیشتر از سه آنتی بیوتیک مقاوم بودند. همچنین از 154 سویه E.coli تحت بررسی 58 سویه (%7/37) ، تولیدکننده ESBL بودند. 51/65 درصد از سویه ها حاوی ژن bla TEM بودند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه ژن بتا لاکتاماز TEM بیش از 50 درصد بتالاکتامازهای وسیع الطیف را در اشرشیاکلی کد می نماید. بنابراین توصیه می شود شناسایی این ژن در سویه های بیمارستانی این باکتری ها در مجموعه آزمایشات روتین آزمایش های میکروبیولوژی قرار گیرد. این اقدام می تواند باعث تسریع در روند تشخیص و درمان بیماران گردد.