مطالعه تطبیقی شرایط داوطلبان مجلس شورای اسلامی ایران و ولسی جرگه افغانستان

در حقوق انتخابات، چگونگی نامزدی در انتخابات مستلزم شرایطی است و یکی از مهم ترین موضوعات نظام های انتخاباتی، «شرایط داوطلبان انتخابات» است. این وضعیت بیانگر اهمیت موضوع شرایط داوطلبان انتخابات است. نگاهی به منظومه انتخاباتی مجلس شورای اسلامی ایران و ولسی جرگه افغانستان گویای آن است که قانون گذاران هر دو کشور شرایطی را برای نامزدهای انتخابات مجلس پیش بینی کرده اند. نگارندگان این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی تحلیلی تلاش کرده اند از منظر تطبیقی، ضمن بررسی وجوه تشابه و تفاوت انتخابات دو مجلس شورای اسلامی ایران و ولسی جرگه افغانستان، آسیب های اصلی مترتب بر نظام انتخاباتی هر دو مجلس را برجسته کنند و به این نتیجه رسیده اند، نخست اینکه نظام انتخاباتی ایران در مورد داوطلبان، توامان دو شرط «عینی» نظیر شرط سن، و شرط «ذهنی» مانند اعتقاد به اسلام را تعیین کرده است، اما نظام انتخاباتی ولسی جرگه از شرایط «عینی» پیروی کرده است. دوم، نظام حقوقی ایران با شناسایی شرط داشتن مدرک تحصیلی نسبت به نظام انتخاباتی افغانستان پیشتاز است. درمقابل، نظام انتخاباتی ولسی جرگه افغانستان با پیش بینی شرط «پرداخت مبلغ معین و داشتن تاییدیه هزار نفر» برای نامزدهای انتخابات، از تحمیل هزینه بیهوده به بیت المال پیشگیری کرده و از این نظر، نظام انتخاباتی افغانستان از نظام انتخاباتی ایران پیشرو تر است. سوم، دو نظام پیش گفته در شرایطی چون تابعیت، سن و عدم سوء پیشینه کیفری مرزهای مشترک دارند.