شناسایی ژنتیکی و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی باکتری های سودوموناس جداشده از عفونت های بیمارستانی بخش سوختگی بیمارستان پیامبر اعظم بندرعباس

برای درمان مناسب و کنترل عفونت های بیمارستانی لازم است از الگوی مقاومت میکروارگانیسم های بیماری زا آگاهی داشته باشید. مطالعه حاضر با هدف مقایسه روش های تشخیص فنوتیپی و ژنوتیپی سودوموناس آئروژینوزا و فراوانی درصد مقاومت به آنتی بیوتیک ها بر روی نمونه های بالینی بخش سوختگی بیمارستان پیامبر اعظم بندرعباس در سال 1395 انجام شد.

 در این مطالعه از روش های شناسایی مورفولوژیک، بیوشیمیایی و ژنتیک بر اساس تعیین توالی 16s rRNA استفاده شد. به منظور تعیین حساسیت آنتی بیوتیکی از روش کربی بائر و طبق دستورالعمل CLSI استفاده شد.

 از 50 ایزوله متعلق به جنس سودوموناس 27 % ایزوله ها از نمونه پوست و 73 % از نمونه های زخم جداسازی شدند. نتایج الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی نشان داد به ترتیب 46/15، 15/38، 46/15، 23/08، 15/38، 15/38 و 38/46 درصد از ایزوله های مورد آزمون در مقابل سیپروفلوکساسین، ایمی پنم، پیپراسیلین، سفتازیدیم، آمیکاسین، آزیترومایسین و سفپیم مقاومت نشان دادند. در حالیکه این میزان برای ایزوله های جداشده از زخم به ترتیب 80/56، 25، 80/56، 27/78، 16/67، 33/33 و 41/67 درصد ثبت شد. نتایج شناسایی ژنتیکی ایزوله ها علیرغم انطباق با نتایج فنوتیپی در مورد 5 ایزوله، تنها در مورد ایزوله W23 با نتایج فنویپی مطابقت نشان نداد. مطالعات فیلوژنتیک واگرایی تکاملی ایزوله S11 را نسبت به سایر ایزوله های مورد مطالعه تایید نمود.

 نتایج ارائه شده مقاومت بالای ایزوله های مورد بررسی را به ویژه نسبت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین و پیپراسیلین نشان داد و بر بکارگیری آنتی بیوتیک های موثر و مصرف کنترل شده آنها تاکید نمود. همچنین ضرورت انجام شناسایی ژنتیکی سویه های سودوموناس را پیشنهاد می گردد.