تغییر عملکرد شرکت با رویکرد مدیریت تداوم کسب و کار

مدیریت تداوم کسب‌و‌کار (BCM) در جهت پاسخ به نوسانات محیط کسب‌و‌کار، افزایش رقابت جهانی، و تاثیر انتخاب مشتریان به طور مداوم و سریع در حال تکامل است. این عوامل فشار، محرک‌‌هایی هستند تا در هربخش بر اساس انعطاف‌‌پذیری و سرعت پاسخگویی به مشتریان مجددا خودشان را در جهت بهبود تغییر دهند و رقابت کنند. تاثیر فراگیر فناوری‌‌ها و مفاهیم مدیریت ناب باعث تحول بیشتر در نحوه انجام کسب‌و‌کار در شرکت‌‌ها شده است. اگرچه ارزش مدیریت تداوم کسب‌و‌کار در برنامه‎ریزی شغلی به طور گسترده‎ای قابل درک است، مدیران هنوز بر این عقیده هستند که این یک عملکرد تخصصی است که به فعالیت‎های روزمره در رابطه با امکانات استراتژیک می‌‌پردازد. چنین ذهنیتی می‌‌تواند در تحولات اولیه شرکت‎ها به عنوان یک توانایی فنی قوی رهگیری شود، که زیربنایی قابل اطمینان بودن محصول و خدمات اصلی شرکت است.
این موضوع علمی در حال حاضر در وضعیتی از شیوع با گسترش تعداد مدیران که در تلاش برای شکستن مرزها در جهت پیاده‌‌سازی تداوم کسب‌و‌کار در سطح شرکتشان هستند، قرار دارد. هرچند این تلاش مشتاقانه ممکن است محدود به اثری ناچیز شود، مگر اینکه این مدیران بتوانند نتایج مثبت قابل توجهی در قابلیت‎های به وجود آمده در سطح خدمات یا کسب‌و‌کار را نشان دهند. در این مقاله ابتدا به یک طرح کلی از چالش‌‌های ایجاد تداوم کسب‌و‌کار به عنوان یک عامل موفقیت حیاتی که عملکرد کسب‌و‌کار را پشتیبانی می‌‌کند، خواهیم پرداخت. سپس یک روش سه مرحله‌‌ای افزایشی را برای معرفی این موضوع در سطوح فعالیت‎های مختلف شرکت ارایه خواهیم کرد.
هدف این است که تداوم کسب‌و‌کار به عنوان یک نیروی محرک اصلی در شرکت شما ایجاد شود که به توسعه استراتژی‌‌های موفق و تعالی مدیریت کمک ‌‌کند.