بررسی وضعیت سلامت کارورزان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سلامت روان لازمه حفظ و دوام عملکرد اجتماعی، شغلی و تحصیلی افراد جامعه بوده و تامین آن هدف اصلی اجرای برنامه های بهداشت روان در جامعه می باشد. در برنامه ریزی بهداشت روان، داشتن اطلاعات و آمار در زمینه اختلالات روانی الزامی است و پژوهش حاضر در همین راستا و با هدف تعیین میزان شیوع اختلالات روانی در بین کارورزان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از فروردین تا شهریور 1379 انجام گردید.
این پژوهش از نوع توصیفی - تحلیلی و با استفاده از 2 پرسشنامه انجام شد. یکی از پرسشنامه ها حاوی اطلاعات دموگرافیک و دومی، پرسشنامه میزان شده سلامت عمومی 28 سوالی (GHO-28) بود. نتایج پژوهش بر مبنای جنس، وضعیت تاهل، محل سکونت قبل از ورود به دانشگاه، وضعیت سکونت فعلی، میزان علاقه مندی به رشته تحصیلی، میزان امیدواری به آینده شغلی، وضعیت اقتصادی، وجود بیماری، اشتغالات دیگر غیر از تحصیل در رشته پزشکی و استفاده از مواد (الکل، حشیش، تریاک) مقایسه گردید.
نتایج نشان داد که بر مبنای نقطه برش 22 و بالاتر برای مردان و 21 و بالاتر برای زنان، 52.1% از کارورزان مشکوک به داشتن اختلال روانی بوده و از سلامت کامل روانی برخوردار نیستند. میزان بالاتر اختلالات در جنس زن، متاهلین، ساکنین منازل استیجاری، بی علاقه گان به رشته تحصیلی، افراد ناامید به آینده شغلی و دارای وضعیت اقتصادی پایین، افرادی که اشتغال دیگر غیر از تحصیل نداشته اند و کارورزان دارای بیماری مشاهده گردید که از این میان در رابطه با جنس مونث، عدم علاقه به رشته تحصیلی، ناامیدی به آینده شغلی، وضعیت اقتصادی پایین و وجود بیماری رابطه معنی دار آماری وجود داشت.
نتیجه گیری و توصیه ها: درصد شیوع اختلالات روانی در جمعیت مورد بررسی بالا است. نتایج پژوهش می تواند به عنوان یک منبع اطلاعاتی و آماری در جهت برنامه ریزی مسولین دانشگاه و خصوصا مرکز مشاوره دانشجویی که دست اندرکار برنامه های بهداشت روان است، مورد استفاده و کاربرد قرار گیرد.