بررسی تاثیر شغل پدر درایجاد نقص سپتوم بین دهلیزی در فرزندان

مطالعات اپیدمیولوژیک مختلف نشان داده است که برخی از مشاغل پدر با افزایش خطر نقایص جنینی در کودکان همراه بوده است. در این بین ارتباط بین تماس پدر با مواد خاص و ایجاد ناهنجاری های قلبی - عروقی در کودک مورد بررسی قرار گرفته است.
مطالعه به صورت مورد - شاهدی و به مدت یکسال (از مهرماه 1378 لغایت مهرماه 1379) در بخش کودکان بیمارستان شهید رجایی انجام شد. کلیه بیمارانی که با تشخیص نقص سپتوم بین دهلیزی بستری شدند، وارد مطالعه گردیدند. گروه شاهد نیز بر اساس سن و جنس مشابه انتخاب و بررسی شغل پدر در دو گروه انجام شد. سپس تاثیر مواد خاص محیطی در مشاغل مختلف بر روی ایجاد نقص سپتوم بین دهلیزی در کودک مورد بررسی قرار گرفت.
طی مدت یکسال جمعا 60 کودک (27 پسر و 33 دختر) با تشخیص نقص سپتوم بین دهلیزی در بخش کودکان بستری شدند که سن آنها بین 6 ماه تا 16 سال بود. سن مادران گروه بیمار حداقل 15 سال و حداکثر 38 سال و سن پدران بین 18 و 58 سال بوده است. مطالعه نشان داد که در گروه بیمار از 60 بیمار 26 نفر (43.3%) دارای پدرانی بودند که شغلشان در تماس با مواد خاص (مانند رنگ، سرب، مس، لاستیک و مواد جوشکاری) بود. حال آنکه این رقم در گروه شاهد تنها 5 نفر (%8.3) بود (9/33 - 2/4 =CI %95، OR=11.9).
نتیجه گیری و توصیه ها: مطالعه نشان می دهد که مشاغلی که پدر در دوره 6 ماه قبل از بارداری مادر به آن اشتغال داشته و در تماس با موادی مانند رنگ، فلزات، لاستیک و... بوده است موجب افزایش خطر تولد کودکان با نقص سپتوم بین دهلیزی می شود.