خاک ریزوسفری گندم دیمزار به عنوان یک منبع مفید برای جداسازی باکتری های سودوموناس فلورسنت مقاوم به شوری و خشکی
امروزه لزوم پرداختن به تولید محصولات کشاورزی استراتژیک مانند گندم در محیط های تحت تنش جهت دست یابی به حداکثر پتانسیل برای تامین غذا ضرورتی انکار ناپذیر می باشد. باکتری های سودوموناس فلورسنت از مهم ترین ریزوباکتریهای مفید خاکزی هستند که با داشتن خصوصیات محرک رشدی متعدد عملکرد گیاهان را افزایش می دهند.
این پژوهش به منظور غربالگری 15 جدایه باکتری سودوموناس فلورسنت از خاک ریزوسفری گیاه گندم دیمزار از نظر خصوصیات محرک رشدی مثل توان تولید آنزیم 1- آمینوسیکلو پروپان-1- کربوکسیلیک اسید- دآمیناز ACC)- دآمیناز)، ایندول-3- استیک اسید (IAA)، سیدروفور، حلالیت فسفات های نامحلول معدنی (TCP) و هیدروژن سیانید (HCN)(در شرایط شوری و غیر شور)، مقاومت به شوری و خشکی اعمال شده با پلی اتیلن گلیکول (با پتانسیل های اسمزی 5-، 10- و 15- بار) صورت گرفت.
نتایج نشان داد که همه 15 جدایه دارای توانایی رشد در سطوح مختلف خشکی بودند. در سطح شوری 4 و 10 درصد نمک سدیم کلرید نیز به ترتیب 10 و 2 جدایه توانایی رشد را داشتند. همچنین تمامی این جدایهها توان انحلال TCP و تولید آنزیم -ACC دآمیناز،IAA ، سیدروفور و 9 جدایه توانایی تولید HCN را داشتند. در حضور شوری 4 درصد نمک همه جدایهها قابلیت انحلال TCP، تنها 8 جدایه توان تولید آنزیم ACC- دآمیناز، 13 جدایه توان تولید IAA، 6 جدایه توان تولید سیدروفور و 4 جدایه نیز دارای توانایی تولید HCN بودند. در این تحقیق دو جدایه باکتری ریزوسفری (Rh10 و Rh9) به عنوان جدایههای برتر انتخاب و شناسایی شدند. شناسایی توالی ژن 16S rRNA این جدایهها نشان داد که مشابهت نزدیکی با سویههای Pseudomonas helmanticensis OHA11 و Pseudomonas baetica a390 دارند.
با توجه به اینکه مجموعه قابل ملاحظهای از سودوموناسهای فلورسنت جداسازی شده از ریزوسفر گندم دیمزار در این تحقیق توانستند در شوری 4 درصد به خوبی رشد کنند و بعلاوه باکتریهای مورد مطالعه در سطوح مختلف تنش خشکی، در فشار اسمزی 15- بار یا 62/37 درصد پلی اتیلن گلیکول(PEG 6000) توانایی رشد داشتند، ضمنا این باکتریها علاوه بر مقاومت به شوری و خشکی قادر به تولید مولفه های تحریک رشد گیاه(PGPs) در شرایط شور و غیر شور بودند. به ویژه اینکه نتایج به دست آمده در این پژوهش نشان داد که بعضی از جدایه های بومی خاک های دیمزار کشور توانایی تولید آنزیم ACC - دآمیناز را داشتند البته در تنش شوری 4 درصد نمک سدیم کلرید این توانایی به طور چشمگیری کاهش (6/46 درصد) یافته و حتی در بعضی از جدایه ها تولید این آنزیم متوقف شد. لذا بر اساس نتایج این تحقیق می توان بیان کرد که خاک ریزوسفری گندم دیمزارها می تواند منبع مناسبی برای جداسازی باکتری های سودوموناس فلورسنت باشد که برخی از این جدایهها نیز توانایی حفظ ویژگی های محرک رشدی خود را در شرایط شور دارند. علاوه بر این، از آنجایی که در شرایط دیم مصرف کودهای شیمیایی موجب افزایش مضاعف شوری خاک می گردد استفاده از چنین باکتری هایی (سودوموناس های حل کننده فسفات) می تواند برخی از محدودیت های تولید گندم در دیمزارها را کاهش دهد. با این وجود کاربرد آن ها به عنوان کود زیستی نیازمند آزمونهای گلخانهای و مزرعهای بیشتر میباشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.