اثر چهار هفته تمرین شنا و مکمل دهی اولئوروپین بر اختلال حافظه و درد ناشی از 6-هیدروکسی دوپامین در موش های صحرایی نر بالغ
بیماری پارکینسون، یکی از بیماری های تحلیل برنده عصبی بوده که با اختلال یادگیری و حافظه همراه است. درد یکی از شکایت های بیماری پارکینسون می باشد که مکانیسم آن به طور کامل شناسایی نشده است. با توجه به خاصیت آنتی اکسیدانی اولئوروپین، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر این ماده موثره و تمرین شنا بر اختلال حافظه و درد در مدل حیوانی بیماری پارکینسون می باشد.
در این مطالعه تجربی، 40 سر موش به پنج گروه کنترل، پارکینسونی(6-هیدروکسی دوپامین به ناحیه جسم مخطط به صورت یک طرفه)، ورزش پنج جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه، دریافت کننده اولئوروپین را به مدت 4 هفته(روزانه 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن)، توام تمرین شنا و اولئوروپین تقسیم شدند. پس از پایان طول تجویز، آستانه حس درد توسط تست Tail-flick و حافظه اجتنابی غیرفعال از تست شاتل باکس از موش ها به عمل آمد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تعقیبی توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه ها استفاده شد.
نتایج نشان داد حافظه اجتنابی در گروه دریافت کننده اولئوروپین، تمرین شنا، تمرین شنا همراه با مصرف اولئوروپین به طور معنی داری بالاتر از گروه پارکینسونی بود(001/0p<). آستانه درد در گروه تحت تیمار با اولئوروپین(01/0p<)، تمرین شنا(01/0p<)، تمرین شنا همراه با مصرف اولئوروپین (001/0p<) افزایش معنی داری در مقایسه با گروه پارکینسونی داشته است.
براساس نتایج این مطالعه اولئوروپین و تمرین شنا سبب بهبود درد و اختلالات حافظه ناشی از مدل پارکینسون می شود.
اولئوروپین ، تمرین شنا ، حافظه ، درد ، پارکینسون
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.