بررسی اثر روش خشک کردن و نوع حلال بر خصوصیات آنتی اکسیدانی و ترکیب شیمیایی عصاره ی میوه انجیر معابد (Ficus religiosa)

با توجه به اثرات مضر آنتی اکسیدان های سنتزی استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی که عمدتا از منابع گیاهی استخراج می شوند، علاوه بر ایجاد پایداری در محصولات مورد استفاده موجب حذف اثرات نامطلوب رادیکال های آزاد و آنتی اکسیدان های سنتزی می گردد. در این تحقیق تاثیر روش های مختلف خشک کردن و نوع حلال بر میزان استخراج ترکیبات شیمیایی و فعالیت آنتی اکسیدانی میوه انجیر معابد مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا میوه ها به دو روش آون گذاری (دمای 40 و 60 درجه سانتی گراد) و مایکروویو (توان 400 و 700 وات) خشک شده و عصاره گیری با استفاده از دو حلال متانول و اتانول انجام گرفت. جهت بررسی ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی عصاره های استخراج شده به ترتیب از دو روش فولین سیوکالتیو و کلرید آلومینیوم استفاده شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی  عصاره های استخراج شده با استفاده از رادیکال های DPPH و ABTS مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج دو آزمون DPPH و ABTS   نشان داد که کمترین مقدار IC50  در هر دو آزمون مربوط به روش خشک کردن با آون (دمای 60 درجه سانتی گراد) و استخراج با حلال متانول (غلظت  ppm 11/150 در آزمون DPPH و غلظت ppm 9/222 در آزمون ABTS) و بیشترین مقدار IC50  مربوط به نمونه خشک شده توسط مایکروویو با توان 400 وات و استخراج عصاره اتانولی (غلظت ppm 145/455 در آزمون DPPH غلظت ppm 1/500 در آزمون ABTS)  بود. همچنین بیشترین مقدار ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی مربوط به عصاره ی متانولی و خشک شده توسط آون با دمای 60 درجه سانتی گراد بود. این مقادیر برای ترکیبات فنولی و فلاوونوئیدی به ترتیب mg/g 1032 معادل گالیک اسید بر گرم عصاره  و mg /g 31/ 63 کوئرستین بر گرم عصاره بود.