دگردیسی معانی نماد در شعر نو
نمادهای چراغ و آب و آینه در شعر چهار شاعر
بررسی جریان نمادگرایی در شعر نو حاکی از آن است که نگرش و جهانبینی شاعر و زمینه اصلی اشعار او در تحلیل و تاویل نمادها نقش محوری دارد. هر شاعر متناسب با علایق، افکار و ارزشهای خود، لحن و فضایی را ترسیم می کند که تعیین کننده بار معنایی نمادها نیز هستند. این مقاله با هدف نشان دادن چگونگی تحول معانی نماد در شعر نو با انتخاب سه نماد پرکاربرد چراغ و آب و آینه در اشعار فروغ فرخزاد، سهراب سپهری، احمدشاملو و محمدرضا شفیعی کدکنی، دلایل و چگونگی تحول و دگردیسی نمادها را تحلیل و بررسی میکند. توجه به دنیای فکری شاعران، ساختار و فضای هر شعر، روابط میان جملات، دقت در زنجیره همنشینی کلمات و نوع انتخاب و کاربرد آنها، جایگاه اسمها، افعال، قیود و... برای کشف تفاوت و دگردیسی معانی نمادها ضروری است. نمادها در اشعار فروغ، سهراب، شاملو و م.سرشک با توجه به دلایل ذکرشده بار معانی متفاوتی دارند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.