اثر بخشی آموزش والدین با رویکرد آدلری بر کاهش احساس گناه و بهزیستی روان شناختی کودکان افسرده

هدف از این پژوهش تعیین اثر بخشی آموزش والدین با رویکرد آدلری بر کاهش احساس گناه و بهزیستی روان شناختی کودکان افسرده بود.

این مطالعه از نظر روش شناسی جزء طرح های نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش را همه دانش آموزان کلاس ششم ابتدایی دبستان های شهر کامیاران تشکیل دادند که در سال تحصیلی 97-96 مشغول به تحصیل بودند. از این جامعه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی ابتدا دو دبستان پسرانه و دخترانه انتخاب و تعداد 60 نفر از والدین دانش آموزان افسرده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. به گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه ای آموزش با رویکرد آدلری ارائه شد. فرزندان والدین شرکت کننده در هر دو گروه، در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری پرسشنامه های بهزیستی روانشناختی ریف(2002) و احساس گناه آیزنک(2007) را تکمیل کردند. داده ها نیز با روش تحلیل واریانس آمیخته بررسی شدند.

یافته ها نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون و پیگیری احساس گناه دانش آموزان افسرده کاهش و بهزیستی روان شناختی آنها افزایش معناداری داشته است.

بنابراین، آموزش والدین با رویکرد آدلری برک کاهش احساس گناه و بهزیستی روان شناختی کودکان افسرده اثربخش بوده است.