بررسی ترجیحات و اولویت های پسته کاران استان کرمان در مورد خصوصی سازی ترویج کشاورزی

لزوم تغییر در ساختار سازمانی ترویج کشورهای در حال توسعه و از جمله ایران از دیدگاه صاحب نظران، موضوعی حائز توجه است و این نکته توسط اندیشمندان این حیطه مورد توجه قرار گرفته است. ترویج کشاورزی یکی از ابزارهای توسعه کشاورزی است که بر سرمایه های انسانی تکیه دارد. در تحقیق حاضر که به منظور بررسی ترجیحات و راهکارهای خصوصی سازی ترویج در میان پسته کاران استان کرمان انجام شده، از پرسش نامه به عنوان ابزار تحقیق برای جمع آوری داده ها استفاده گردید. روائی صوری آن به تایید صاحب نظران رسید و به روش کرونباخ آلفا، پایائی شاخص های آن بین 80/0 تا 89/0 محاسبه گردید. جمعیت مورد مطالعه شامل پسته کاران پنج شهرستان پسته خیز استان کرمان بود. روش نمونه گیری بصورت نمونه گیری خوشه ای تصادفی بود و حجم نمونه 382 نفر تعیین شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت. نتایج تحقیق نشان داد از میان انواع شیوه های خدمات خصوصی، شرکت خصوصی و مشاوره ای ترویجی و قرارداد با یک نفر کارشناس کشاورزی اولویت های اول و دوم پسته کاران را تشکیل می دادند. مباحث اولویت دار مربوط به دریافت خدمات از دیدگاه پسته کاران عبارتند از «تمام مباحث باغ پسته» و «مبحث آفات و بیماری های پسته» قرار دارد. دو حالت قرارداد فیمابین تعدادی از پسته کاران با یک شرکت خصوصی و مشاوره ای ترویجی و قرارداد با یک کارشناس کشاورزی از دیدگاه پسته کاران بهترین شرایط خصوصی سازی بودند. با توجه به اولویت های معرفی شده توسط پسته کاران پیشنهاد می شود شرایط قرارداد با شرکت های خصوصی ترویجی در اولویت اول و قرارداد با یک کارشناس کشاورزی در اولویت دوم محقق گردد. اکثریت افراد، مدیریت های جهاد کشاورزی را مرجع صلاحیت دار دانسته داده اند لذا پیشنهاد می شود کارشناسان/شرکتهای خصوصی و مشاوره ای ترویجی مورد تائید مدیریت جهادکشاورزی به پسته کاران معرفی شوند.