تاثیر سالیسیلیک اسید بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی، رنگیزه های فتوسنتزی و فعالیت آنتی اکسیدانی گیاه ریحان (.Ocimum basilicum L) تحت سمیت آرسنیک

تنش ناشی از فلزات سنگین یکی از مهمترین انواع تنش ها در اکوسیستم خاک است که باعث کاهش تولید محصول در واحد سطح می گردد. امروزه کاربرد ترکیبات فنولی و تنظیم کننده رشد گیاه مانند اسید سالیسیلیک به منظور کاهش آثار منفی ناشی تنش های مختلف مطرح است. هدف از مطالعه حاضر، ارزیابی تاثیر محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر سمیت آرسنیک در گیاه ریحان پس از افزودن آرسنیک به خاک بود. این پژوهش در سال 1395 به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش آرسنیک در چهار سطح صفر (شاهد)، 10، 45، 80 میلی گرم در کیلوگرم خاک و محلول پاشی اسید سالیسیلیک سه سطح صفر (شاهد)، 1 و 2 میلی مولار بود. نتایج نشان داد که افزودن آرسنیک به طور معنی-داری وزن تر و خشک، سطح برگ و رنگیزه های فتوسنتزی را کاهش و غلظت کربوهیدارت و آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز و پراکسیداز را افزایش داد. درحالی که محلول پاشی اسید سالیسیلیک بر تمام صفات تاثیر معنی داری داشت؛ به طوری که غلظت 2 میلی مولار باعث افزایش وزن تر و خشک، سطح برگ، کلروفیل a، b، کل و کارتنوئید و کاهش فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز شد. در این بررسی اثر متقابل بین اسید سالیسیلیک و آرسنیک بر رنگیزه های فتوسنتزی و آنزیم های آنتی اکسیدان معنی دار بود؛ و اسید سالیسیلیک نقش تعدیل کننده و کاهنده اثر منفی سمیت آرسنیک را بر این خصوصیات داشت. بنابراین با استناد به یافته های مطالعه حاضر و همچنین انجام تحقیقات تکمیلی می توان محلول پاشی اسید سالیسیلیک را جهت بهبود رشد و کاهش سمیت آرسنیک در گیاه دارویی ریحان تحت تنش آرسنیک پیشنهاد کرد.