ارزیابی دقت نقشه برداری رقومی خاک با محدودیت داده در بخشی از فلات لسی استان گلستان

روش های نقشه برداری رقومی خاک نیازمند داده های کمی برای تخمین هستند که به کارگیری آن ها در مناطق با تعداد داده خاک کم، و عدم دسترسی مناسب بسیار سخت می باشد. انجام عملیات میدانی به ویژه در سطح وسیع کاری زمان بر و همراه با هزینه زیاد است که عملیات نقشه برداری را مشکل ساز می نماید. از دیگر سو، باور در نقشه برداری رقومی بر این است که وجود یک خاک منحصر به فرد در منطقه وابستگی زیادی به متغیرهای محیطی آن منطقه و شناسایی دقیق آن ها دارد. در این مطالعه از الگوریتم جنگل تصادفی (RF) به همراه اطلاعات طبقه بندی 64 خاکرخ و 19 متغیر محیطی، شامل خصوصیات توپوگرافی، واحدهای ژئومورفولوژی، کاربری اراضی و شاخص پوشش گیاهی، برای تهیه نقشه کلاس خاک در بخشی از فلات لسی استان گلستان استفاده گردید. ژئومورفولوژی، ارتفاع، جهت شیب و کاربری اراضی تقریبا در همه سطوح رده بندی دارای بیش ترین اهمیت در تخمین کلاس های خاک بودند. نتایج ارزیابی دقت الگوریتم RF با متغیرهای ورودی مختلف نشان داد شاخص های صحت مدل از جمله صحت کلی و کاپا به ترتیب از 91/0 و 83/0 برای گروه بزرگ، به 78/0 و 56/0 برای زیرگروه، و 50/0 و 32/0 برای فامیل کاهش می یابد. کم ترین و بیش ترین مقدار خطای تخمین نمونه های اعتبارسنجی در مدل سازی 69/32 و 38/65 درصد به ترتیب برای سطح گروه بزرگ و فامیل خاک دست آمد و کلاس های دارای تعداد نمونه بیش تر، خطای کم تری داشتند. مطالعه حاضر نشان داد که در مناطق با محدودیت داده از ایران، نقشه برداری رقومی خاک، استفاده از متغیرهای محیطی با دقت بالا همراه با تعداد نمونه خاک کم می تواند نتایج مطلوبی را در سطوح بالای رده بندی ارائه دهد.