پاسخ های مورفو- فیزیولوژیکی برخی ارقام زنبق به تنش خشکی و شوری

اثر تنش خشکی و شوری بر ویژگی های مورفو- فیزیولوژیکی سه رقم زنبق ('بلومجیک ارغوانی'، 'مدونا سفید' و 'دیپ ریور آبی') بررسی شد. آزمایش تنش خشکی در سه سطح (60، 75 و 90 درصد ظرفیت زراعی (FC)) و آزمایش تنش شوری در چهار غلظت شوری (صفر، 50، 100 و 150 میلی مولار NaCl) اجرا گردید. تیمارهای خشکی و شوری اثر معنی داری بر صفات مورفولوژیک (سطح برگ، قطر ریشه اصلی، تعداد ریشه ای جانبی و وزن خشک برگ) و صفات فیزیولوژیک (محتوی نسبی آب، کاروتنوئید، مالون دی آلدئید و نشت الکترولیت) سه رقم مورد بررسی داشتند. بهترین و ضعیف ترین صفات رشدی و شرایط فیزیولوژی به ترتیب تحت تیمار شاهد (شرایط بهترین وضعیت از نظر رطوبت (90 درصد ظرفیت زراعی) و بدون استفاده از نمک در آب آبیاری) و شرایط تنش شدید (60 درصد ظرفیت زراعی و 150 میلی مولار شوری در آب آبیاری) حاصل شد. با افزایش تنش خشکی در سطح 60 درصد ظرفیت زراعی و افزایش شوری 100 و 150 میلی مولار به ترتیب در ارقام 'مدونا' و 'بلومجیک' گل تشکیل نشد. از این نظر، رقم 'دیپ ریور' در هر دو تنش خشکی و شوری توانست سیکل زندگی خود را با ورود به فاز زایشی و گلدهی کامل کند. ما نتیجه گرفتیم که فرایند گلدهی در برخی ارقام زنبق تحت تاثیر تنش خشکی و شوری قرار می گیرد، اما با گزینش می توان ارقام یا ژنوتیپ های متحمل یا مقاوم به این فاکتورهای تنش های غیر زنده را شناسایی و توصیه نمود.