نقش توسعه مالی در کاهش فقر ایران با استفاده از روش تحلیل مولفه های اصلی (PCA)

هدف مقاله حاضر تبیین رابطه توسعه مالی و فقر در ایران می باشد. با توجه به وجود شاخص های مختلف در حوزه توسعه مالی در ادبیات توسعه مالی و اینکه هر کدام از شاخص های مربوط به توسعه مالی خود به تنهایی نمی تواند بطور کامل و فراگیر کلیه ابعاد توسعه مالی را در برگیرد، در این تحقیق جهت رفع مشکل فوق با استفاده از روش تحلیل مولفه های اصلی (PCA) اقدام به ساخت شاخص ترکیبی شد که اکثر ابعاد مختلف توسعه مالی در نظر گرفته شود. همچنین از شاخص شدت فقر (SST) به عنوان شاخص فقر استفاده شد. در راستای آزمون رابطه بین متغیرها از مدل خود رگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) استفاده گردید. با وارد کردن شاخص درجه دوم توسعه مالی اثرات غیر خطی رابطه بین توسعه مالی و فقر برای دوره زمانی 1395-1368 آزمون شد. نتایج بیانگر این بود که متغیر توسعه مالی اثر منفی و معنی داری بر فقر داشته است، به عبارتی بهبود در وضعیت توسعه مالی منجر به کاهش فقر در جامعه می شود. ضریب مربوط به توان دوم شاخص توسعه مالی منفی و معنی دار می باشد که بیانگر این موضوع است که رابطه U معکوس در مورد توسعه مالی و شدت فقر در ایران وجود دارد.