مقایسه تطبیقی آموزه های روایی با مبانی عرفان عملی درباره منزل سلوکی «یقظه» با تاکید بر کتاب منازل السائرین
انبوهی از روایات معصومان وجود دارد که هر کدام به گونه ای به منزل عرفانی یقظه و احکام و ویژگی های پیرامونی آن اشاره دارد. این نوشتار بر آن است تا در قالب بررسی میزان هماهنگی آرای سلوکی خواجه عبد الله انصاری در منازل السایرین درباره منزل یقظه با آموزه-های روایی، بابی از فقه السلوک را در منزل عرفانی یقظه به روی محققان بگشاید. جنبه نوآوری این مقاله، جمعآوری و همچنین دستهبندی روایاتی است که میتوانند زمینه ساز و پشتوانه مباحث عرفانی مطروحه در باب مقام یقظه باشند. فایده این کار، اثبات اصالت سخنان عارفان درباره نخستین منزل سیر و سلوک، یعنی یقظه است؛ زیرا ثابت خواهد شد که این سخنان از پشتیبانی آموزه های دینی برخوردارند و «شریعت» و «طریقت» در این بخش، هماهنگی کامل دارند. صاحب کتاب منازل السایرین، یقظه را نخستین منزل از منازل سلوک قرار داده و ارکان و عوامل تاثیرگذار در این منزل را در دوازده مولفه دسته بندی کرده است. این تحقیق، برای نخستین بار شواهد روایی ای را که میتواند موید نقشآفرینی دوازده مولفه مزبور در بیداری و یقظه سالک باشد، جمع آوری کرده است.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.