اثربخشی آموزش بازی درمانی به مادران بر کاهش مشکلات رفتاری دانش آموزان پسردوره ابتدایی مبتلا به اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه

اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه یک اختلال رفتاری در کودکان است که مشکلات زیادی به دنبال دارد و روش های درمانی متعددی برای کاهش این مشکالت ارایه شده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش بازیدرمانی به مادران بر کاهش مشکالت رفتاری دانشآموزان پسر دوره ابتدایی مبتال به اختالل بیشفعالی/ کمبود توجه بود.

پژوهش حاضر به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمام مادران دارای کودکان پسر دوره ابتدایی مبتال به اختالل بیش فعالی/ کمبود توجه در شهر تهران در سال 1395 بود. از بین این مادران، 30 نفر به صورت نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. افراد به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش 15 نفر و کنترل 15 نفر گمارش شدند. قبل از اجرای مداخله آموزشی، پیشآزمون در هر دو گروه انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه ارزیابی رفتاری مخصوص کودکان راتر فرم والدین جمع آوری گردید. آموزش الگوی بازیدرمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک CPRT برای مادران گروه آزمایش در 10 جلسه 2 ساعته اجرا شد و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. سپس از هر دو گروه آزمایش و کنترل پسآزمون گرفته شد. فرضیه ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مانکوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. 

آموزش بازی درمانی به مادران در نمره های پرخاشگری و بیش فعالی 192/0 = افسردگی و اضطراب، F = 5/481 ،ƞ = 0/253 2 = 0/315 اجتماعی ناسازگاری، F = 7/800 ،ƞ 2 = 0/488 اجتماعی ضد رفتارهای، F = 10/578 ،ƞ 2 = 21/906 ،ƞ F و اختلال کمبود توجه 211/0 = 2 ƞ ،154/6 = F آزمودنیهای گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معناداری ایجاد .p ≥ 0/05 کرده است.

آموزش بازیدرمانی به مادران میتواند به کاهش مشکالت رفتاری دانش آموزان پسر دوره ابتدایی مبتال به اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه کمک کند.