تاثیر 4 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر محتوای پروتئین های هدف میکانیکی راپامایسین در پستانداران (mTOR) و عامل رونویسی استرول تنظیم کننده پروتئین-1 (SREBP1) در بافت چربی موش های صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع دو
چاقی و دیابت نوع 2 می تواند در عملکرد مسیرهای مهم سلولی اختلال ایجاد کند. فعال شدن مسیر mTOR منجر به تنظیم پروتئین SREBP1 برای متابولیسم و تنظیم بافت چربی می شود. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر 4 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر محتوای پروتئین های mTOR و SREBP1 در بافت چربی موش های صحرایی چاق مبتلا به دیابت نوع 2 می باشد.
در این مطالعه تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزن 20±300 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القاء STZ و نیکوتین آمید به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم شدند؛ گروه تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه تمرینی به مدت 4 هفته به تمرین ورزشی HIIT پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچ گونه برنامه تمرینی نداشتند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون t-مستقل و t-وابسته استفاده شد.
تغییر معنی داری در محتوای پروتئین mTOR (12/0>p) مشاهده نشد؛ اما محتوای پروتئین SREBP1 (001/0>p) افزایش معنی دار یافت. وزن گروه کنترل (0001/0P=) و گروه HIIT (010/0P=) افزایش معنی داری را نشان داد. قند خون گروه کنترل نیز افزایش معنی داری داشت (0001/0P=)؛ اما، قند خون موش های گروه HIIT، تغییر معنی داری را نشان نداد (14/0P=).
4 هفته تمرین HIIT نتوانست وزن، میزان قند خون و محتوای پروتئین های mTOR را تغییر معنی داری دهد. اما منجر به افزایش محتوای SREBP1 شد؛ بنابراین در تجویز تمرین HIIT باید عواملی مانند مدت زمان و شدت تمرین به گونه ای تنظیم شود که بهترین نتیجه حاصل شود.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.