بررسی نظام معاهده ای قطب جنوب با تاکید بر حفظ محیط زیست و حاکمیت بر آن مناطق

قطب جنوب یکی از مناطقی است که علی رغم ادعای ارضی برخی دولت ها، به عنوان میراث مشترک بشریت شناخته شده است. منطقه ای که باید درچارچوب قوانین خاص با مشارکت همگانی دولت ها اداره شود. این ضوابط و قوانین در قالب نظام معاهده ای قطب جنوب در سال 1959 ظاهر گردیده است. هدف این مقاله بررسی وقایع و چگونگی بهره برداری از منابع طبیعی و اعمال حاکمیت بر منطقه قطب جنوب مطابق با معاهده قطب جنوب و مشخص نمودن نقاط قوت و ضعف این نظام حقوقی در قالب حقوق بین الملل می باشد. نتایج نشان می دهد که با توجه به خصوصیات ویژه قطب جنوب و وضعیت ناپایدار حاکمیتی آن، تنها مرجع صلاحیتدار برای تعیین دقیق نظام حقوقی قطب جنوب و حفاظت از محیط زیست آن سازمان ملل می باشد که باید اساس کار خود را معاهده 1959 قطب جنوب قرار دهد. با اینکه مجمع عمومی سازمان ملل در طی سالیان متمادی بر حل معضل قطب جنوب تاکید کرده است ولی با این حال نمود عینی و راه حل اساسی برای حل این مشکل ارایه نشده است و اگر هم ارایه شده باشد بنا به دلایلی اجرا نشده است.