نقش ممیزی طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دل بستگی در تشخیص اضطراب اجتماعی در دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ممیزی طرحواره های ناسازگار اولیه و سبک های دل بستگی در تشخیص اضطراب اجتماعی در دانش ‏آموزان بود. طرح پژوهش، تابع تشخیص دوگروهی بود. جامعه موردبررسی دانش ‏آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بودند. به این منظور تعداد 30 دانش آموز دارای اضطراب اجتماعی و 30 نفر بدون اضطراب اجتماعی به شیوه در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره یانگ نسخه سوم یانگ (2005)، پرسشنامه سبک های دل بستگی بزرگسالان کولینز و رید (1990) و پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانر و همکاران (2000) پاسخ دادند. داده های گردآوری شده با آزمون تحلیل تشخیص تجزیه وتحلیل شد. نتایج تحلیل ممیزی نشان داد که با کمک خودمختاری و عملکرد مختل و سبک دل بستگی ایمن می توان اضطراب اجتماعی را پیش بینی کرد. تحلیل ممیزی توانست با 85 درصد پیش ‏بینی صحیح دانش آموزان دختر را به دو گروه با و بدون اضطراب اجتماعی طبقه ‏بندی نماید. نتایج این پژوهش نشان دهنده اهمیت کمک خودمختاری و عملکرد مختل و سبک دل بستگی ایمن در امکان تمایز گذاری بین دانش آموزان با و بدون اضطراب اجتماعی بوده و لذا می توان از این متغیرها در بحث پیشگیری از رفتارهای آسیب زا از ناشی از اضطراب اجتماعی توسط مشاوران و روانشناسان استفاده کرد.