بررسی عملکرد و سازگاری نمونه آب های هوشمند حاوی بازدارنده های رسوب در مخازن کربناته

میزان کم بازیافت اولیه نفت در مخازن کربناته، پتانسیلی فوق العاده را جهت به کارگیری روش های ازدیاد برداشتی فراهم می سازد. طی سال های گذشته تحقیقات فراوانی مبنی بر اثر مثبت تزریق آب هوشمند، به عنوان یکی از روش های مقرون به صرفه در ازدیاد برداشت نفت در این مخازن گزارش شده است که با بهبود وضعیت ترشوندگی به سمت آب دوستی بیشتر و تاثیر مثبت بر فشار مویینگی و تراوایی نسبی منجر به بازیافت نفت می شود. یکی از مشکلات موجود در پروژه های تزریق آب تشکیل رسوب مواد معدنی به دلیل ناسازگاری بین آب تزریقی و آب سازند است که موجب مشکلات جدی در مخزن و چاه ها می شود. موثرترین روش مقابله با این مشکل به کارگیری بازدارنده های رسوب مناسب به منظور جلوگیری و یا به تاخیر انداختن فرآیند تشکیل رسوب است. در این پژوهش در دو حالت بدون حضور و در حضور بازدارنده های رسوب، فرآیند اختلاط نمونه های مختلف آب هوشمند با آب سازند به کمک شبیه ساز OLI Scale Chem و تست های آزمایشگاهی انجام پذیرفت و میزان رسوبات تشکیل شده، تاثیر ترکیب آب تزریقی و نیز کارآیی بازدارنده های مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین با استفاده از روش اندازه گیری زاویه تماس، تغییرات ترشوندگی مقاطع کربناته در یک بازه زمانی مشخص برای نمونه آب های هوشمند بدون بازدارنده ها و نیز شورآب های حاوی انواع مختلف بازدارنده ها بررسی شد. نتایج نشان داد که تزریق آب هوشمند با ترکیب بهینه سازی شده و حاوی بازدارنده های مناسب نه تنها خطر تشکیل رسوب در فرآیند اختلاط آب ها را کاهش می دهد بلکه با تغییر ترشوندگی مقاطع کربناته به سمت آب دوستی بیشتر اثر مثبتی بر میزان بازیافت نفت از این مخازن دارد.