بررسی بهاریات سیدا نسفی براساس سبک شناسی لایه ای

سبک شناسی، دانشی است که به مطالعه شیوه کاربرد زبان می پردازد. این دانش در مطالعات خود برای لایه های زبانی اهمیت ویژه ای قایل می شود و سعی دارد به کند و کاو در این لایه ها بپردازد تا یک متن ادبی را برای مخاطب قابل فهم تر کند. در این میان یکی از بهترین روش هایی که یک سبک شناس در تحلیل متون ادبی می تواند از آن بهره ببرد، سبک شناسی لایه ای است. سبک شناسی لایه ای روشی است که از جامع ترین شیوه ها در بررسی متون بهره می گیرد و متن را در پنج لایه آوایی، واژگانی، نحوی، بلاغی و ایدیولوژیک بررسی می کند تا در خلال این بررسی به ویژگی های خاص یک اثر پی ببرد تا اندیشه ها، عواطف و احساسات مولف را بشناسد و به سبک و شیوه او راه یابد. در این مقاله نگارندگان با روش توصیفی – تحلیلی در صددند قصیده بهاریات سیدای نسفی را بر اساس روش لایه ای در چهار لایه آوایی، واژگانی، نحوی و بلاغی بررسی کنند و به تبیین مولفه های سبکی این اثر پرداخته شود. این قصیده نوعی فابل است که شاعر با دیدی تمثیلی به نزاع های حیوانات با یکدیگر می پردازد و عین حال اوضاع نامساعد زمانه و نزاع های موجود در جامعه را نیز شرح می دهد.