مقایسه حمل و نقل انسان محور و خودرو محور

گسترش سریع شهرها، افزایش تعداد خودروها و وابستگی جوامع و انسانها به اتومبیل موجب تاثیرات منفی بر محیط زیست، سلامت و ایمنی انسان شده است. رویکرد برنام هریزی شهری در دهه های اخیر در جهت انسان محور نمودن فضاهای شهری، افزایش قابلیت پیاده مداری آن ها، ارتقاء سطح ایمنی و سلامت انسان است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه حمل و نقل انسان محور و خودرو محور انجام شد و محدود ه های بزرگراه شهید نواب صفوی و پیاده راه 15 خرداد به لحاظ کالبدی، زیست محیطی، ترافیک و دسترسی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. این پژوهش کاربردی، به لحاظ روش تطبیقی و در 4 مرحله با بررسی مقالات، کتب، مطالعات انجام شده در این زمینه و مصاحبه با استفاده کنندگان از این فضاها انجام شد. نتایج مطالعه حاکی از آن است که محدوده بزرگراه شهید نواب صفوی با توجه به طراحی خودرو محور آن دارای معضلاتی است که موجب افت کیفیت زندگی شده است. از طرفی پیاده راه سازی خیابان 15 خرداد در سالیان اخیر موجب افزایش رضایت تعداد زیادی از شهروندان و ارتقا کیفیت محیط شده است. با توجه به اهمیت و ضرورت انسان محور نمودن فضاهای شهری، لازم است ضمن در نظر گرفتن نیازها و خواسته های افراد و گروه های مختلف استفاده کننده از فضاها، با برنامه ریزی و طراحی صحیح اقدام به ساماندهی فضاهای شهری شود.