تبعیض در حجیت روایت در استنباط احکام شرعی

گاه بخشی از یک روایت به سبب وجود قراینی، حجت و مورد استنباط حکم قرار می گیرد، هرچند بخش های دیگر از جهاتی قابل استناد نباشد و حجیت نداشته باشد. به این مطلب «تبعیض در روایت» گفته می شود. تبعیض در حجیت خبر در عرصه استنباط، فهم متن و سند، در جایی که قرینه ای بر وحدت سیاق کلام واحد نداریم، طبق بنای عقلا از منظر فقیهان اصولی، هرچند امری بر خلاف اصل می باشد، ولی قابل اثبات است. تبعیض در حجیت خبر، در مواردی حجت است که فقره ای از خبر دارای معنای مستقل باشد یا به منزله جمله های متعدد می باشند یا قراینی مانند تعبد از طرف شارع، اجماع، مراد جدی متکلم و عمل فقها براساس آن باشد، در نتیجه سبب حجیت همان بخش از خبر می گردد. ملاک حجیت تبعیض خبر به اعتبار کشف از مراد جدی و عدم ابتلای آن بخش از خبر به معارض می باشد.