اثر اضافه کردن لتروزول به گنادوتروپین بر نتایج سیکل های کمک باروری

مهارکننده های آروماتاز، آروماتیزه شدن آندروژن ها را به استروژن ها مهار می کنند؛ این باعث کاهش فیدبک منفی استروژن در محور هیپوتالاموس-هیپوفیز می شود و افزایش ترشح FSH منجر به افزایش رشد فولیکولار می شود.

هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر افزودن لتروزول به گنادوتروپین بر نتایج Ivf در افراد با پاسخ تخمدانی نرمال می باشد.

در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 100 بیمار با پاسخ تخمدانی نرمال که کاندید تحریک تخمدانی کنترل شده بودند به صورت تصادفی به دو گروه (50 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. در گروه مورد لتروزول به گنادوتروپین در پروتکل آنتاگونیست اضافه شد. گروه کنترل پروتکل آنتاگونیست مرسوم را دریافت کردند. پیامد اصلی حاملگی بالینی و شیمیایی بود و پیامد ثانویه تعداد تخمک های بالغ، میزان لقاح، میزان استرادیول و دوز کل مصرفی گنادوتروپین ها بود

ویژگی های بالینی و دموگرافیک اساسی هر دو گروه مشابه بود. سطح استرادیول در روز تزریق hCG و دوز مصرفی گنادوتروپین در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود (045/0 =p). تعداد تخمک های بالغ در گروه مورد بالاتر بود (اما از لحاظ آماری معنی دار نبود (09/0 =p)). علاوه بر این، ضخامت آندومتر بطور معنی داری در گروه مورد کمتر بود. اختلاف معنی داری در میزان لقاح، میزان حاملگی شیمیایی و کلینیکی بین دو گروه وجود نداشت.

گرچه اضافه کردن لتروزول به گنادوتروپین در بیماران با پاسخ تخمدانی نرمال دوز مصرفی گنادوتروپین را کاهش می دهد ولی میزان حاملگی را افزایش نمی دهد.