بررسی اختلالات کلیوی و گوارشی در کره اسب های مبتلا به رودوکوکوزیس و تاثیر درمان با آزیترومایسین توام با ریفامپین بر اختلالات مذکور

این مطالعه به منظور بررسی عوارض ناشی از رودوکوکوزیس و هم چنین تاثیر داروهای مصرفی جهت درمان این بیماری (آزیترومایسین توام با ریفامپین) بر عملکرد کلیه و دستگاه گوارش انجام شد. این مطالعه روی 17 راس کره اسب مبتلا به رودوکوکوزیس در محدوده سنی 2 تا 5 ماه  و 18 راس کره سالم به عنوان گروه شاهد در اسب داری های اطراف تبریز انجام گرفت. بیماری در کره اسب های مبتلا بر اساس نشانه های آزمایشگاهی و بالینی تایید شد. از هر دام نمونه خون از ورید وداج به میزان 20 میلی لیتر اخذ شد و پس از لخته شدن خون، سرم جداسازی و منجمد گردید. در هر بیمار معاینه سیستمیک به عمل آمده و وضعیت عملکردی کلیه ها و گوارش به صورت بالینی ثبت شد. عملکرد کلیوی بر اساس میزان سطح سرمی نیتروژن آمونیاکی خون (BUN)، کراتینین (Cr)، پروتیین تام (Pr)، سدیم (Na) و پتاسیم (K) خون مورد ارزیابی قرار گرفت. عملکرد دستگاه گوارش با معاینه بالینی و بررسی وجود اسهال، اشتهای دام و وجود یا عدم وجود زخم معده با استفاده از آندوسکوپی انجام پذیرفت. در هر بیمار جهت درمان، آنتی بیوتیک آزیترومایسین توام با ریفامپین به صورت خوراکی به مدت 2 هفته روزانه یک نوبت استفاده شد. در آخر دوره درمان، از هر بیمار مشابه زمان قبل از درمان، نمونه ها مجددا اخذ گردید. در کره اسب های بیمار بعد از درمان، نشانه های بالینی بیماری رفع شد ولی در 13 راس شلی مدفوع وجود داشت. رخداد زخم معده در کره اسب های بیمار بیشتر از کره های سالم بود و بیشتر زخم ها در ناحیه غیرغده ای و از نوع درجه دو بودند. میانگین BUN، کراتینین و پتاسیم سرم در گروه بیمار بعد از درمان افزایش معنی داری نسبت به زمان قبل از درمان و گروه شاهد نشان داد (05/0p<). میانگین پروتیین تام سرم در گروه بیمار در زمان قبل از درمان افزایش معنی داری داشت (05/0p<) ولی بعد از درمان این افزایش برطرف شد. نتیجه نهایی اینکه در بیماری رودوکوکوزیس در کره اسب ها هم خود بیماری و هم درمان با آزیترومایسین توام با ریفامپین باعث درگیری و ایجاد اختلال در عملکرد دستگاه گوارش و کلیه ها می شود.