بررسی میزان ابتلای گراز،کل و بز و مارال های منطقه حفاظت شده آینالوی استان آذربایجان شرقی به آلودگی های انگلی دستگاه گوارش

آلودگی های انگلی با به خطر انداختن سلامت حیوانات حیات وحش می تواند به عنوان تهدیدی برای حیات آنها محسوب گردد و نیز به دلیل نقش آنها در حفظ عفونت در طبیعت به عنوان مخزن و سپس انتقال آن به حیوانات اهلی و انسان حایز اهمیت می باشند. علی رغم انتشار گراز (Sus scrofa)، کل و بز (Capra aegagrus) و مارال (Cervus elaphus) در دنیا، اطلاعات اندکی از آلودگی های انگلی آنها وجود دارد. شناخت فون انگلی حیوانات ساکن در مناطق حفاظت شده، شاید قدمی در راستای حفظ گونه این جانوران باشد.هدف از مطالعه حاضر، تعیین میزان آلودگی دستگاه گوارش گراز، کل و بزها و مارال های منطقه حفاظت شده آینالو شهرستان کلیبر استان آذربایجان شرقی به انگل ها می باشد. در بهار سال 1394 تعداد 30 نمونه مدفوعی از گراز، 30 نمونه از کل و بز و 30 نمونه از مارال های منطقه نامبرده جمع آوری و به روش لام مستقیم و روش تغلیظی کلیتون لین مورد بررسی قرار گرفت. از نمونه مدفوعی گرازها، 5 گونه کرم شامل: تریشیوریس سوییس، استرونژیلوییدس سوییس، فیزوسفالوس سکسالاتوس، آسکاریس سووم و لارو دستگاه تنفسی متاسترونژیلوس اپری جدا گردید. از بین این گونه ها استرونژیلوییدس سوییس برای اولین بار از ایران گزارش شد ولی هیچ تک یاخته ای مشاهده نگردید. در نمونه کل و بز، 1 گونه نماتود اوزوفاگوستومم کلمبیانوم، 1 گونه لارو ریوی مولریوس کاپیلاریس و یک مورد ایمریا مشاهده گردید و از نمونه مارال ها 1 گونه لارو ریوی و یک گونه ایمریا جدا شد.