اثر پلاسمای سرد اتمسفری بر میزان رشد و قدرت تشکیل بیوفیلم در استافیلوکوکوس اورئوس های جداشده از شیر گاو مبتلا به ورم پستان

استافیلوکوکوس اوریوس به عنوان یکی از باکتری های مهم بیماری زا در صنعایع شیر است که قادر به تولید بیوفیلم می باشد. بیوفیلم تولید شده توسط این باکتری باعث مقاومت آن در برابر عوامل ضدمیکروبی می گردد. غیرفعال کردن میکروارگانیسم ها با استفاده از پلاسمای سرد اتمسفری یکی از روش های جدید در صنعایع غذایی می باشد. در این مطالعه جهت بررسی اثر ضدباکتریایی و ضدبیوفیلمی پلاسمای سرد اتمسفری، از دستگاه تخلیه سد دی الکتریک استفاده شد. تعداد 20 جدایه استافیلوکوکوس اوریوس به دست آمده از شیر گاوهای مبتلا به ورم پستان بالینی، در بازه های زمانی 5 تا 20 ثانیه در معرض پلاسما قرارگرفت و اثر ضدباکتریایی آن با اندازه گیری قطر هاله مهار رشد محاسبه شد. برای ارزیابی اثرات ضدبیوفیلمی، جدایه ها به مدت 5 ثانیه تحت تیمار با پلاسما قرار گرفتند و پس از 24 ساعت میزان تشکیل بیوفیلم بررسی شد. نتایج نشان داد که با افزایش زمان شارش پلاسما بر جدایه ها، کاهش قابل توجهی در میزان رشد باکتری ها مشاهده می شود. همچنین آنالیز آماری نتایج حاصل از الایزا ریدر نشان داد که در معرض قرارگیری جدایه ها با پلاسما به طور معنی داری (p< 0.05)  باعث کاهش تولید بیوفیلم شده است. این نتایج حاکی از آن است که پلاسما می تواند جایگزین مناسبی برای روش های آلودگی زدایی حرارتی باشد. با این حال، کاربرد آن مستلزم انجام مطالعات بیشتر با هدف تعیین شدت و مدت زمان مواجهه میکروارگانیسم ها با پلاسما است.