تصمیم گیری مدیران زن در سازمان های بهداشتی و درمانی: چالش ها و راهکارها

تصمیم گیری به عنوان یکی از وظایف مهم مدیران عبارت است از انتخاب راهکاری از میان راهکارهای موجود برای حل یک مساله. این پژوهش با هدف شناسایی چالش های مدیران زن در سازمان های بهداشتی و درمانی ایران در انجام وظیفه تصمیم گیری انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی و اکتشافی بود که ‏با استفاده از مصاحبه های عمیق نیمه ساختاریافته با 23 نفر از مدیران زن در سازمان های بهداشتی و درمانی شهر تهران انجام شد. شرکت کنندگان در پژوهش با روش هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. داده ها با روش تحلیل موضوعی تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان می دهد که مدیران زن سازمان های بهداشتی و درمانی با 22 نوع چالش در تصمیم گیری مواجه هستند. این چالش های تصمیم گیری در قالب پنج گروه چالش های ساختاری (ماموریت و نوع وظایف سازمانی، اندازه ی سازمان، پراکندگی کار و بار کاری، کمبود منابع مالی، حمایت نشدن توسط قانون) ، فرآیندی (ضعف در تعریف مساله، هدف گذاری اشتباه، توسعه ی راهکارهای غلط، نداشتن معیارهای مناسب برای ارزیابی راهکارها)، انسانی (کمبود کارکنان و انگیزه، دانش و مهارت کم کارکنان)، فرهنگی (رودربایستی سازمانی، باورهای شخصی، منفعت طلبی، بی تفاوتی و باورهای جنسیتی) و مدیریتی (عدم ثبات احساسی مدیران، نداشتن اختیار و تعهد و حمایت کم مدیران ارشد) طبقه بندی شد. مدیران زن برای رفع این چالش ها از تجربه، شواهد و مستندات علمی، تصمیم گیری گروهی، اولویت بندی مسایل، ارتباطات موثر، شفاف سازی، اعتدال و میانه روی، تفکر سیستمی، توجه به منافع سازمانی، آموزش و انگیزش کارکنان، اصلاح فرهنگ سازمانی و مماشات و مدارا استفاده می کردند.