تاثیر ناهنجاری های زانو بر شدت درد و آمادگی کارکردی مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی

 کمردرد یکی از شایع ترین معضلات بهداشتی جوامع مختلف دنیا است . علل بسیار متفاوتی می تواند سبب ایجاد کمردرد شوند. تقریبا در 85 درصداز افرادی که برای کمردرد معاینه و بررسی می شوند علت مشخص یافت نمی شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر ناهنجاریهای زانو برشدت درد و آمادگی کارکردی مردان میانسال مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی است. 

جامعه آماری این تحقیق شامل 30  نفر از بیماران مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی در دامنه سنی50-30 می باشند که دارای یکی از ناهنجاری های پای پرانتزی یا پای ضربدری نیز هستند. 

 یافته های تحقیق با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی (آزمون های t وابسته و t مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های تحقیق حاکی از آن است که هم میزان درد و هم ناتوانی گروه های تجربی پس از اعمال برنامه های منتخب اصلاحی (کشش عضلات و عناصر کوتاه شده و تقویت عضلات ضعیف شده . نشستن قورباغه ای ، راه رفتن با لبه های داخلی پاها ، فشار وارد کردن به دیوار با لبه های خارجی پاها و... جهت اصلاح ژنوواروم و عبور دادن پاها از روی هم به شکل قیچی در حالت درازکش ، پاس دادن توپ مدیسین بال به دیوار با قسمت داخلی پاها ، راه رفتن با لبه های خارجی پاها و... جهت اصلاح ژنووالگوم) به میزان قابل توجهی کاهش یافته است (p<0.05). در حالی که این دومتغیر در گروه کنترل تفاوت چندانی را نشان نداد (p>0.05). 

 با توجه به نتایج به دست آمده و با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر نمونه های تحقیق، می توان نتیجه گرفت که ناهنجاری های زانو(زانوی پرانتزی و زانوی ضربدری) برشدت درد وآمادگی کارکردی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیر اختصاصی تاثیرگذار است وتمرینات اصلاحی ناهنجاری های مذکور تاثیر بسزایی در کاهش درد و شاخص ناتوانی آنها داشته است.