تاثیر استفاده از آب خاکستری به‎همراه زئولیت در ساخت و عمل آوری بتن غیرمسلح در عیارهای سیمان و سنین مختلف

نظر به سهم قابل‎توجه صنعت بتن در مصرف آب و انتشار گازهای گلخانه ای، بررسی امکان استفاده از آب های نامتعارف و مصالح دوستدار محیط‎زیست در این صنعت ضروری است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی برهم‎کنش سه نوع آب (شامل آب شهری، آب خاکستری و ترکیب آب شهری و آب خاکستری با نسبت برابر)، 4% جایگزینی سیمان با زیولیت (0، 10، 20 و 30 درصد)، دو سطح مصالح سیمانی (شامل 250 و 350 کیلوگرم بر مترمکعب) و پنج سن عمل آوری (3، 7، 21، 56 و 90 روز) بر مقاومت فشاری بتن در سه تکرار با ساخت 360 آزمونه بتنی صورت‎گرفت. نظر ‎به تنوع قابل‎ملاحظه تیمارهای آزمایش در این پژوهش و با توجه به عدم تجزیه و تحلیل های آماری در پژوهش های قبلی، نتایج پژوهش حاضر در قالب طرح کاملا تصادفی به‎صورت آزمایش فاکتوریل تحت آزمون های تجزیه واریانس (ANOVA) و مقایسه میانگین ها (LSD) قرارگرفت. نتایج نشان داد که استفاده از آب خاکستری و ترکیبی موجب افزایش مقاومت فشاری بتن شد. هم‎چنین، اگرچه کاربرد زیولیت در هر دو عیار سیمان عموما منجر به کاهش مقاومت فشاری بتن شد، نرخ تغییرات در عیار سیمان 350 کیلوگرم بر مترمکعب به‎مراتب کمتر از عیار سیمان 250 کیلوگرم بر مترمکعب بود، به‎طوری‎که جایگزینی 10، 20 و 30 درصد زیولیت در مقایسه با تیمار عدم‎کاربرد زیولیت در عیار سیمان 250 کیلوگرم بر مترمکعب موجب کاهش مقاومت فشاری به میزان به‎ترتیب 0/15، 1/26 و 0/34 درصد شد. ولی در عیار سیمان 350 کیلوگرم بر مترمکعب، مقاومت فشاری آزمونه ها را به ترتیب 4/2-، 4/5+ و 7/13- درصد تغییر داد. با این‎حال، با توجه به برهم‎کنش معنی دار این دو عامل با نوع آب، که به‎معنای اثرات متفاوت نوع آب و درصد زیولیت در عیارهای مختلف سیمان است. انتخاب بهترین سطح کاربرد زیولیت و نوع آب با توجه به عیار سیمان موردنظر باید براساس آزمون طرح اختلاط در کارگاه به‎دست آید.