بررسی میزان شیوع اختلال اضطراب فراگیر و ارتباط آن با نگرانی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان

 اختلال اضطراب فراگیر از جمله شایع ترین اختلال های روان پزشکی است و با اضطراب و نگرانی مفرط در مورد وقایع و فعالیت های مختلف روزمره مشخص است. این اختلال سبب بروز مشکلات جدی در کارکرد تحصیلی و شغلی افراد می شود و دانشجویان به سبب فشارهای محیطی و تحصیلی ممکن است آسیب های به مراتب بیشتری را تجربه کنند. هدف مطالعه حاضر بررسی میزان شیوع اختلال اضطراب فراگیر و ارتباط آن با نگرانی در میان دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان است.

 این مطالعه توصیفی از نوع مقطعی (cross-sectional) است. تعداد 350 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم  پزشکی زنجان (2/66 درصد زن) که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند، به روش نمونه گیری در دسترس برای این مطالعه انتخاب شدند. از پرسشنامه نگرانی ایالت پنسیلوانیا (PSWQ) و مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر-7 (GAD-7) برای تعیین میزان نگرانی و شیوع اختلال اضطراب فراگیر استفاده شد. نرم افزار SPSS نسخه 25 برای انجام تحلیل های آماری آزمون خی دو (chi-square) و آزمون های ناپارامتریک من-ویتنی (Mann-Whitney) و کروسکال-والیس (Kruskal Wallis) مورد استفاده قرار گرفت.

 نتایج نشان داد که در نمونه مورد مطالعه، 6/20% افراد احتمالا واجد ملاک های تشخیصی اختلال اضطراب فراگیر هستند. همچنین شیوع این اختلال در جمعیت دانشجویان دختر، بیشتر از دانشجویان پسر است، اما این تفاوت به لحاظ آماری معنی دار نیست (05/0 >p). همچنین در این مطالعه مشخص شد که بین نمره نگرانی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و افراد سالم تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0 <p).

  یافته های این مطالعه آشکار می سازد که نسبت قابل توجهی از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی زنجان از اختلال اضطراب فراگیر رنج می برند و ممکن است عملکرد تحصیلی آن ها تحت تاثیر این اختلال قرار گرفته باشد. انجام مطالعات گسترده تر در این زمینه و انجام مداخلات روان شناختی با هدف کاهش آسیب های اختلال اضطراب فراگیر ضروری به نظر می رسد.