تاثیر تدریس الگوی چرخه ی یادگیری مبتنی بر رویکرد سازنده گرایی بر انگیزش تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان دختر پایه ی هفتم

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر الگوی چرخه ی یادگیری مبتنی بر رویکرد سازنده گرایی بر انگیزش تحصیلی و خلاقیت دانش آموزان انجام شد.

این پژوهش با روش نیمه آزمایشی از نوع طرح های پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر پایه هفتم سبزوار در سال تحصیلی 95- 1394 بود. تعداد 56 دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه آزمایش 14جلسه 70 دقیقه ای با روش تدریس الگوی چرخه ی یادگیری مبتنی بر رویکرد سازنده گرایی و گروه کنترل به شیوه ی مرسوم آموزش دیدند. ابزار سنجش شامل پرسشنامه های انگیزش تحصیلی (ولرند و همکاران،1992) و خلاقیت عابدی (1372) بود. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد.

نتایج نشان داد که الگوی چرخه ی یادگیری مبتنی بر رویکرد سازنده گرایی بر افزایشانگیزش تحصیلی، خلاقیت و مولفه های آن شامل سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری تاثیر مثبت و معناداری داشته است (01/0>P).

بر اساس نتایج حاصل، می توان از ارایه مداخله ی مبتنی بر الگوی چرخه ی یادگیری مبتنی بر رویکرد سازنده گراییبرای افزایش انگیزش تحصیلی، خلاقیت و مولفه های آن (سیالی، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری) در کلاس های درسی استفاده کرد.