جذب زیستی و تجمع زیستی کادمیم و نیکل در محلول رقابتی توسط سه جدایه باکتری از خاک آلوده به لجن فاضلاب

توده زیستی میکروبی توانایی زیادی برای پالایش فلزات سنگین در محلول های آلوده دارند. این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی باکتری های مقاوم به کادمیوم و نیکل از خاک آلوده به فلزات سنگین و ارزیابی میزان تجمع زیستی و جذب زیستی کادمیوم و نیکل توسط این باکتری ها در محلول های رقابتی حاوی غلظت های مختلف کادمیوم و نیکل انجام شد.
در این مطالعه توصیفی، از خاک آلوده به لجن فاضلاب مزارع مجاور تصفیه خانه غرب اهواز نمونه برداری گردید. باکتری های مقاوم به کادمیم و نیکل جداسازی و با آزمون های بیوشیمیایی شناسایی گردیدند. حداقل غلظت بازدارنده کادمیم و نیکل برای این باکتری ها تعیین شد. به منظور بررسی میزان تجمع زیستی و جذب زیستی کادمیم و نیکل، پس از آماده سازی باکتری های زنده یا غیرفعال و نیز محلول های حاوی غلظت مساوی از کادمیم و نیکل، مقادیر این فلزات سنگین به وسیله دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد.
در این مطالعه باکتری های جداسازی شده به جنس های باسیلوس، استافیلوکوکوس و اکتینومیست تعلق داشتند. از این میان اکتینومیست بیشترین مقدار تجمع زیستی را برای هر دو فلز نشان داد. در غلظت های کمتر مقدار تجمع زیستی کادمیم و نیکل بیشتر از جذب زیستی بود. اما در سطوح آلودگی بالا مقدار جذب زیستی بیشتر بود. در هر دو روش زیست پالایی، باکتری ها توانایی بیشتری برای پالایش کادمیم نسبت به نیکل داشتند.
نتیجه گیری: باکتری های موجود در خاک های آلوده به فلزات سنگین مقاومت زیادی در برابر غلظت زیاد این عناصر پیدا می کنند. هر دو روش تجمع زیستی و جذب زیستی پتانسیل بالایی برای پالایش محیط های آبی دارند. با این تفاوت که تجمع زیستی در غلظت های کم و جذب زیستی در غلظت های بالای فلزات کارایی بیشتری دارند.