نقش میانجی کیفیت گزاشگری مالی در رابطه بین قابلیت مقایسه صورت های مالی و نگهداشت وجه نقد
هدف این پژوهش، بررسی ارتباط قابلیت مقایسه صورتهای مالی و نگهداشت وجه نقد و نقش میانجی کیفیت گزاشگری مالی، بر رابطه قابلیت مقایسه صورتهای مالی و نگهداشت وجه نقد در شرکتهای پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران است.
با استفاده از دادههای 110 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران، در دوره زمانی 1390 تا 1395، آزمون فرضیهها با استفاده از مدلهای رگرسیون چندگانه و آزمون سوبل صورت گرفته است.
افزایش قابلیت مقایسه صورتهای مالی بهطور چشمگیری نگهداشت وجه نقد شرکتها را کاهش میدهد. از سوی دیگر، کیفیت گزاشگری مالی (با دو شاخص اقلام تعهدی اختیاری و کیفیت افشا) میانجی رابطه بین قابلیت مقایسه صورتهای مالی و نگهداشت وجه نقد نیست. نتایج به سنجههای جایگزین قابلیت مقایسه صورتهای مالی و نگهداشت وجه نقد حساس نیستند و این نتایج با مقیاسهای جایگزین نیز تایید میشوند. افزون بر این، نتایج آزمون های اضافه نشان داد که اعتبار تجاری در رابطه بین قابلیت مقایسه صورتهای مالی و نگهداشت وجه نقد، نقش میانجی ایفا نمیکند.
سرمایهگذاران و اعتباردهندگان در تصمیمگیریهای اقتصادی خود بر صورتهای مالی شرکتها اتکا میکنند، بنابراین شایسته است نهادهای استانداردگذار و ناظر و همچنین ارکان راهبری شرکتها، اهمیت ویژهای برای قابلیت مقایسه اطلاعات مالی قایل شوند. بهدلیل مشکلات نمایندگی و همچنین عدم تقارن اطلاعاتی اندک، بهعلت تمرکز مالکیت بسیار در اکثر شرکت های پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران و همچنین سهولت دسترسی به تامین مالی از طریق بانک ها برای شرکت ها، کیفیت گزارشگری مالی بالا تاثیری بر عدم تقارن اطلاعاتی و سیستم تامین مالی شرکت ها نداشته و در رابطه بین قابلیت مقایسه و نگهداشت وجه نقد، نقش میانجی ندارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.