آزمون و مقایسه مدل علی اعتماد تیمی بر اساس ویژگی های تیم، شغل و سازمان در کارکنان با اعتمادپذیری بالا و پایین

هدف پژوهش حاضر آزمون و مقایسه مدل علی اعتماد تیمی براساس ویژگی های تیم (بسندگی مهارت های شغلی)، شغل (ابهام نقش) و سازمان (رهبری مشارکتی) در کارکنان با اعتماد پذیری بالا و پایین بود. روش پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی از طریق مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) است. نمونه این پژوهش شامل 319 نفر از کارکنان شرکت بهره برداری، تولید و انتقال آب جنوب شرق خوزستان بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. مقیاس های بسندگی مهارت های شغلی (جارونپا و همکاران، 1998)، ابهام نقش (ریزو و همکاران، 1970)، رهبری مسیر- هدف (ایندویک، 1988)، اعتمادپذیری (آشلیگ و همکاران، 2012) و اعتماد تیمی (کاستا و اندرسون، 2011) جهت جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفتند. ارزیابی مدل پیشنهادی از طریق مدل یابی معادلات ساختاری (SEM) و با استفاده از نرم افزار های AMOS و SPSS نسخه 24 انجام گرفت. یافته ها نشان دهنده برازش مطلوب مدل پیشنهادی با داده ها بود. نتایج نشان داد که مسیرهای مستقیم بسندگی مهارت های شغلی به اعتماد تیمی (0001/0=p< ،56/0β)، ابهام نقش به اعتماد تیمی (0001/0=p< ،19/0- β) و رهبری مشارکتی به اعتماد تیمی (0001/0=p< ،18/0β) معنی دار می باشند. علاوه بر این، نتایج تحلیل چندگروهی نشان داد که بین نمودار مسیر و ضرایب رگرسیونی مدل کارکنان با اعتماد پذیری بالا و کارکنان با اعتمادپذیری پایین تفاوت معنی داری وجود ندارد. در مجموع با توجه به نتایج پژوهش، دارا بودن مهارت های مورد نیاز شغل، وجود جو رهبری مشارکتی و کاهش ابهام نقش در وظایف و مسئولیت های تیمی می تواند سطح اعتماد در درون تیم ها را افزایش دهد.