ارزش فقه از دیدگاه عرفانی سنایی و عطار

دل به عنوان بعد اصیل وجود انسان و هسته مرکزی درونیات او، از جهات گوناگون مورد توجه بزرگان علم و ادب فارسی قرار گرفته است. دل مرکز تجلیات الهی و هسته عواطف و احساسات اشرف مخلوقات است. غم و شادی های مقدسی که وجود انسان را احاطه کرده از همین دل بر می خیزد. در مصحف پیامبر9 هم با آیات مبرهن بر این مهم تاکید دارد و با توجه به این شواهد، عرفای بزرگ سنایی و عطار که از چهره های درخشان ادب فارسی به شمار می آیند درباره پدیده دل از دیدگاه قرآنی مباحثی مهم در پهنه ادب فارسی مطرح نموده اند، که چراغ جویندگان مسیر عرفان است. در این جستار به دیدگاه های مشترک این دو عارف برجسته پرداخته شده است. در نظر این عارفان دل تماشاگه اسرار الهی و خاستگاه غم و شادی های متعالی و مرکز مکاشفات عرفانی می باشد که در این پژوهش به روش تحلیلی – تطبیقی به کشف دریافت هایی از تجلی غم و شادی های متفاوت به عنوان پلی برای رسیدن به تعالی و تکامل روح انسانی ازشاهراه دل پرداخته است،که فلسفه ریاضت نفس و تزکیه روح، پاکیزگی دل و جان از تجلی غم ها و شادی ها نمود می یابد.