بررسی تاثیر توانایی شناختی و اعتماد به شهود بر استراتژی های معاملاتی و عملکرد سرمایه گذاران حرفه ای بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر تبیین رابطه بین توانایی های شناختی و اعتماد به شهود با استراتژی های معاملاتی و عملکرد سرمایه گذاران حرفه ای بورس اوراق بهادار تهران است. برای این منظور مولفه های مربوط به توانایی شناختی و اعتماد به شهود در ارتباط با استراتژی های سرمایه گذاری فعال/خرید و نگهداری و تنوع/تمرکز پرتفوی و همچنین عملکرد افراد مورد بررسی قرار گرفت. نمونه مورد بررسی 310 نفر از سرمایه گذاران حرفه ای شامل 160 معامله گر و 150 تحلیلگر در بازار سرمایه را شامل می شود که اطلاعات آنها با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شده است. به منظور تحلیل داده ها از رگرسیون های لجستیک و حداقل مربعات به تناسب استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که در مورد معامله گران، اعتماد به شهود بالا با خرید و فروش فعالانه سهام مرتبط است، از سوی دیگر، معامله گرانی که توانایی شناختی بالاتری دارند پرتفوی متمرکز تری دارند. در نهایت، توانایی شناختی بالاتر تاثیر مثبت و معناداری بر عملکرد معامله گران دارد، این در حالی است که اعتماد به شهود بالاتر تاثیر منفی و معناداری بر عملکرد آنان دارد. نتایج در مورد تحلیلگران قدری متفاوت است؛ به نحوی که با افزایش سن تحلیلگران پرتفوی آنها متنوع تر شده است در حالی که اعتماد به شهود بالا موجب می شود تا تحلیلگران پرتفوی متمرکزی داشته باشند. با این حال، اعتماد به شهود در مورد تحلیل گران نیز همچون معامله گران، ارتباط منفی و معناداری با عملکرد دارد.