بررسی علایم بالینی بیماران مبتلا به سلیاک مراجعه کننده به کلینیک خاتم الانبیاء یزد در سال 1393

خصوصیات بالینی بیماری سلیاک، گوناگون هستند. سلیاک به عنوان یک بیماری سیستمیک شناخته شده است که ممکن است درافراد در هر سنی و  نژادی بروزکند. علایم و نشانه های کلاسیک شایع شامل اسهال،کاهش وزن واتساع شکم می باشد. بیماری سلیاک دارای مجموعه ای از علایم دیگری می باشد که کمتر مورد توجه قرار می گیرد. این تظاهرات عبارتنداز: استیاتوره، یبوست، نفخ، آفت دهان، درد استخوان، آنمی، ویتیلیگو، هیپوکلسمی، هیپوتیروییدی و تشنج. لذا بر آن شدیم تا شیوع علایم بالینی گوارشی و غیر گوارشی بیماران مبتلا به سلیاک را مورد بررسی قرار دهیم.

این مطالعه از نوع توصیفی می باشد که در سال 1393در کلینیک خاتم الانبیا یزد انجام شده است. در این تحقیق علایم بالینی گوارشی و غیرگوارشی 150 نفر  بیمار مبتلا به  سلیاک مراجعه کننده به کلینیک خاتم الانبیاء شهر یزد مورد بررسی قرار گرفتند. بیمارانی به عنوان سلیاک در این مطالعه وارد شدند که هم انتی بادی ضد ترانس گلوتامیناز بافتی مثبت داشتند و هم در بیوپسی اندوسکوپی مخاط دیودنوم درجاتی از آتروفی مخاطی داشتند. پس از جمع آوری داده ها اطلاعات کدگذاری شده وارد نرم افزارSPSS version 22  کرده با استفاده از آزمون هایchi-Square، T و Wilcoxonنتایج تجزیه و تحلیل گردید.

نتایج نشان داد که بیماری سلیاک در جامعه مورد مطالعه در زنان 1/3 برابر شایع تر از مردان است. همچنین در بین علایم مورد بررسی، آنمی با 40/67 درصد بیشترین شیوع و تشنج با 0/67 درصد کمترین شیوع را به خود اختصاص دادند. هیپوتیروییدی با 26 درصد شیوع پس از آنمی بیشترین شیوع را در کل داشت. اسهال با 24/7 درصد بیشترین شیوع را در علایم گوارشی دارد و پس از آنمی و هیپوتیروییدی در رده سوم بیشترین شیوع قرار دارد.

 این تحقیق نشان داد که علایم غیرگوارشی شیوع بالاتری نسبت به علایم گوارشی مثل اسهال، استیاتوره، کاهش وزن، تهوع و استفراغ، درد شکم، نفخ، و آفت دهان در بیماران مبتلا به سلیاک دارد.